Düşünceyi ifade özgürlüğü mü?

Pamuk davası sonrası köşelerde düşünceyi ifade özgürlüğü savunucularından geçilmedi. Ortak söylemleri şöyleydi: "Ohan Pamuk'un söylediklerine katılmıyorum ama ifade özgürlüğünü savunuyorum. "Pamuk, bir İsviçre dergisine ne demişti hatırlayalım: "Türkiye'de 30 bin Kürt, bir milyon Ermeni öldürüldü..." Bu, açık seçik bir ithamdır. Pamuk tarihçi midir? Hayır. Elinde sözünü kanıtlayacak belge var mıdır? Hayır. O zaman savunulan şey; düşünceyi ifadeye değil, iftiraya özgürlüktür. Böyle bir şey olabilir mi? Ayrıca bu, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesini de ihlal anlamına gelmez mi? Mesela siz, birilerine yaranmak için komşunuza elinizde sağlam bir kanıt olmadan durup durduğunuz yerde bir suç isnat edebilir misiniz? Ettiğiniz takdirde karşı tarafın sizi dava etmeğe hakkı yok mudur? Böyle bir dava gerçekleştiğinde sizin yaranmak istediğiniz kişilerle bir olup yargıya müdahale ve baskı yapmağa kalkmanız hoş karşılanabilir mi? İfade özgürlüğü adına Pamuk'u savunan körü körüne batı hayranı köşecilerin üzerinde düşünemedikleri hususlar bunlardır. Ne yazık ki medyaya şirin ve demokrat görünme uğruna bakan Abdüllatif Şener de: "Orhan Pamuk gibi bir sanatçının yanlış konuşma hakkı da vardır" gibi talihsiz bir beyanda bulunmuştur. *** Dava sırasında Avrupa Parlamentosu üyelerinin sanki burası müstemlekeymiş gibi yargıyı denetleme tavırlarının, "AB'ye giremezsiniz" tehditlerinin, "Türkiye yargılanıyor" hükümlerinin hoş görülür, kabul edilir bir yanı yoktur. Türk Milleti bu tavırlarla bir kere daha incitilmiştir. Protestolar sırasında haini küstahla yan yana görünce kıvılcımlanan öfkenin çıldırması sonucu taşlı, yumurtalı şiddet gösterileri elbette bize yakışmaz. Bize düşen; itidaldir. Dava ister devam etsin, ister etmesin; Orhan Pamuk davası kamu vicdanına havale edilmiştir. Olağanüstü reklamlarla, sansasyonla şöhrete ulaşan bir yazara verilecek en büyük ceza kitaplarını okumamak; ona karşı ilgiyi kesmektir. Asla kitap yakmak değil!