Şiir Günü'nün ardından

"Belirli günler", galiba insanların bazı değerleri kaybetmemek için kendi kendilerine yaptıkları bir uyarı. Dün "Dünya Şiir" günüydü. "Şiir günü de olur muymuş?" diyeceksiniz. Oluyor işte! Kör hırsların, maddi çıkar kavgalarının gittikçe alevlendiği; yüreğimizdeki şiir duygusunun gittikçe köreldiği bir dünyada insanı sarsıp kendine getirmesi bakımından elbette bir "Şiir Günü" olması iyidir. Toplum olarak bizim şairimiz çok ama şiir duygumuz zayıf, şiiriyetimiz yok denecek kadar zayıf. Nedir şiir duygusu ve şiiriyet? Şiir duygusu, bütün erdemlerin, güzelliklerin, insanı insan yapan, insanı geliştiren tüm duyguların bağrından çıktığı bir ana duygudur. Şiiriyet bu ana duygunun düşüncelerimize, davranışlarımıza ve yaşantımıza kattığı incelikler, renkler, güzellikler ve ahenklerdir. Şiir duygusu olmadan sanat gerçekleşemez. Şiiriyet olmadan insan, insanlığının anlamına erişemez, tadına varamaz. Şiir sevgidir. Şiiriyet, bu sevgiyi en güzel, en gönül alıcı, en yapıcı şekillerde gösterebilmektir. Şiir, bir buket çiçektir. Şiiriyet, bu çiçek buketini bir dostumuza sevgiyle armağan etmektir. Şiir duygusundan yoksun ebeveynler sağlıklı çocuklar yetiştirebilirler mi? Şiir duygusu aşılayamayan bir öğretmen, öğrencisinin manevi gelişmesine yardımcı olabilir; onun ufkunu genişletebilir mi? Şiir duygusuna önem vermeyen, dolayısıyla her şeyde şiiriyeti gözardı eden yöneticiler, halkın yaşamanın tadına vararak yaşayabileceği insanca bir düzen kurabilirler mi? İçinde şiir duygusu olmayan bir belediye başkanı, içinde yaşanılan kenti cennet bahçesine döndürebilir mi? Ülkemizin bugünkü haline ve kendimize dönüp bir bakalım, gördüğümüz nedir? İçimizde şiir duygusu kaybolmuş, her karşılaştığımız şiiriyetsizlik... Bir karanlık sevgisizlik yaşıyoruz; işimiz hırpalamak, sözümüz kavga... Onun için bir şiir günü yapmak, bugünde şiiri hatırlamak çok önemli. Şiir'siz insan, gerçak manada insan değil, şiiriyetsiz hayat, hayat değil... Gelin, hep birlikte var gücümüzle şiir'i yaşatalım. Şairler, "sağcı" ve "solcu" diye etiketlenmesin. Yazarlar ve şairler her türlü etiketlenmeye karşı çıkması gereken özgür insanlardır. Bugün özgürlüğün gerçek sembolü olan şiir etrafına bütün şairler toplansın. Bir şiir, söz gelimi Attila İlhan'ın "Türkiye" mısraları dillerde ortak türkü olsun: "Türkiye Türkiye dağlarını duman almış Üzümler memleketi tütünler memleketi Türkiye Türkiye çok gülmüş çok ağlamış Sabırlı bağrıyanık insanlar memleketi" Hayatınız şiir gibi güzel, karşılaştığınız hep şiiriyet olsun dostlarım...