Hayata bakışı değişmişti...

Serpil ve Kenan önce büyük bir alışveriş merkezine giderek bir süre dolaştılar. Ardından bir film seçerek sinemaya girdiler. Duygulu bir aşk filmiydi seçtikleri. Dışarı çıktıkları zaman Serpil filmin etkisiyle hüzünlenmişti. Kenan hafifçe yaklaştı genç kıza: - Sana bazı şeyler hatırlattı galiba! Serpil irkildi. Gözlerini kısarak baktı genç adama: - Hayır, ben kalbimde ve beynimdeki geçmişe ait her şeyi bu sabahtan itibaren kaldırıp attım Kenan. Bundan sonra o duygular ve düşünceler beni asla rahatsız etmeyecek, emin olabilirsin. Genç adam memnun gülümsedi: - İşte buna çok sevindim. İstediğim de bunu duymaktı zaten. Hoş geldin dünyama güzel gözlü kız! Bundan sonra çok farklı bir yolda ilerleyeceğiz seninle... Serpil heyecan içinde gülümsedi. Gerçekten de yıllarca kendisini kapatan, karamsarlığın içerisine yuvarlayan ve uğradığı haksızlık duygularıyla inleten geçmişinden sıyrılıp çıkmıştı. Hiç bu kadar huzurlu, hiç bu kadar ferah olmamıştı. Usulca genç kızın elini tuttu Kenan. Serpil hiç itiraz etmedi. Filmin ardından bir şeyler yediler. Vitrinleri dolaştılar. Bir müzik markete girip yeni çıkan albümlere baktılar. Akşamüzeri bir pastanede oturdular. Kahve içtiler. Konuşacak o kadar çok şey buluyorlardı ki. Serpil ister istemez kendisine ihanet eden nişanlısıyla bir kıyaslama yapıyor, çok doğal olarak bu kıyaslamadan Kenan büyük yüzdelerle galip çıkıyordu. Genç kızın bir anda hayata bakışı değişmişti. Yaşamış olduğu bunalımlar âdeta bıçakla kesilir gibi yok olmuş, yüzüne farklı bir pırıltı gelmişti. Öylesine dalmışlardı ki havanın karardığını dahi çok geç fark ettiler. Kenan saatine bakarak kaşlarını kaldırdı: - Ooo, yediye geliyor, vaktin nasıl geçtiğini anlamış değilim. Serpil telaşlandı: - Ciddi olamazsın... Bu kadar çabuk mu akşam oldu. Artık gitmeliyim ben... Kenan gülümsedi: - Hiç gitmeyeceğin günlerin gelmesi dileğiyle... Mahcup bir şekilde önüne baktı genç kız. Kalbi fırlayacakmış gibi atıyordu. Neden sonra kaldırdı başını: - Çok teşekkür ederim bugün için. Hayatımda hiç bu kadar güzel eğlenmemiştim. Kendimi hiçbir yerde ve hiçbir zaman bu kadar rahat ve mutlu hissetmemiştim. Kenan yeşil gözlerini kıstı: - Seni ne zaman göreceğim? Yarın Pazar. Sabah yine yürüyüş yapalım mı? Serpil memnun bir şekilde başını salladı: - Evet! Bu harika olur... DEVAMI YARIN