"Aklını başına topla küçük hanım!.."

İpek akşam saatlerinde getirildi karakola. Elif söz verdiği gibi erken gelmiş, Neriman ve Gül'ü alarak karakola gidip beklemeye başlamışlardı. Genç kız biraz zayıflamıştı. Annesini ve kardeşini görünce ağlamaya başlamıştı. Neriman koşup sarıldı kızının boynuna: - Kuzum, bir tanem, evladım benim, çok korkuttun bizi, nasıl merak ettim seni yavrum, nasıl endişelendim bilsen... Bak kardeşin de burada, Elif teyzen de burada... İpek durgundu. Gözlerini silerek uzaklaştı annesinden. Gül'e sarıldı heyecanla. İki kardeş uzun süre sarmaş dolaş kaldılar. Elif de ağlıyordu sessizce. Komiser gülümsedi: - Haydi bakalım, bundan sonra aklını başına topla küçük hanım. Annenin dizi dibinden ayrılma sakın! Sonra Elif'e döndü: - Doktor Hanım, malumunuz mahkeme açıldı. Amme davası. Neriman Hanım da şikâyetçiydi Selim denen o adamdan. Bundan sonrası yargı aşamasında. Gereken bilgiler size ulaştırılacak. Elif hararetle teşekkür etti komisere. Hepsi Elif'in arabasına doldular. İpek hiç konuşmuyordu. Neriman tedirginlikle Elif'in yüzüne baktı. Doktor Hanım kaşlarını kaldırıp işaret etti Neriman'a. Sonra yavaşça kulağına fısıldadı: - Sakın üzerine gitme. Bırak zamana her şeyi. Elbet bir şekilde konuşursunuz. Sakın suçlayıcı şeyler söyleme. Biraz nefes alsın. Şimdi onun içinde hesap verme korkusu da var! Elif bir müddet oturdu onlarla beraber. Sonra izin isteyip kalktı. Sonunda iki kardeş ve anaları yalnız kalmışlardı. Neriman güler bir yüzle baktı onlara: - Karnımız acıkmıştır artık. Haydi yemek yiyelim. Bak İpek'im, senin en sevdiğin yemekleri yaptım. Zayıflamışsın kızım... İpek sanki dargın gibiydi annesine. Hiç konuşmuyordu. Neriman ekledi: - Ama önce bir banyo yapmak istersen... Ne dersin? Genç kız hiçbir şey söylemeden kalktı yerinden ve banyoya doğru yürüdü. Kapıyı kapattı. Neriman çaresiz bir şekilde Gül'e baktı: - Konuşmuyor bizimle... Gül ayağa kalkmıştı: - Rahat bırak anne... Şimdi bir şok yaşıyor. Her şeyi birkaç dakikada halledemezsin. - Doğru söylüyorsun kızım, geldi ya, evine döndü ya... Gül acı bir şekilde güldü: - Bunlar önemli değil mi senin için, evde olsun, dizinin dibinde olsun... Ama onun iç dünyasında neler oluyor acaba? Bunlara eğilmek hiç meselen değil senin. Neriman şaşırmıştı. Kekeledi: - Kızım, sen... ben... neler söylüyorsun? Ben sizin isteklerinize saygı duymuyor muyum? Yapabileceğim her şeyi yapabilmek için canımı dişime takıp koşturmuyor muyum? Gül omuzlarını silkti: - Bu hayat yaşanmaz anne! El âlem nasıl yaşıyor biz nasıl? Gör artık bunu!.. > DEVAMI YARIN