Alev tiz bir çığlık attı!..

Alev odasında hıçkırıklar içindeydi. Coşkun sıkıntılı bir şekilde yatağın karşısında durmuş karısına bakıyor, söyleyecek hiçbir şey bulamıyordu. Kesik hıçkırıklar içinde konuşmaya çalıştı kadın: - Ben onu nelerle büyüttüm, bana yaptığına bak! İki paralık köylü kızının yanında beni yerin dibine soktu. Doktor Coşkun başını eğdi: - Ama hayatım sen de kalkıp kaç yaşındaki çocuğa neler söylemişsin. Hiç mi düşünmüyorsun? O artık ana kuzusu değil. Kocaman adam. Mesleği elinde, yirmi beş yaşını bitiriyor neredeyse be güzelim. Onun tercihlerinde yönlendirici olamazsın. Çocuk değil ki? Alev tiz bir çığlık attı: - Yani ben kabahatliyim öyle mi? Coşkun ellerini kaldırdı iki yana: - Ortada kabahat yok karıcığım. Yanlış bir değerlendirme var. Zamansız bir müdahale var. Bu sırada kapı açıldı ve yıldırım gibi girdi Serdar içeriye. Yatağın ucuna oturmuş, başı iki ellerinin arasında ağlayan annesine baktı sonra babasına döndü: - Neler oluyor baba? - Yok bir şey oğlum... Sen keyfine bak! Serdar annesine baktı: - Ne yaptığını sanıyorsun anne? Neydi o tavrın? Beni mahcup etmek çok mu keyifli? Kaç yaşındayım ben? Ben senin gibi tatil yapmak zorunda mıyım? Alev tiz bir sesle bağırdı: - O köylü kızının peşinden ayrılmıyorsun! - Evet ayrılmıyorum. Çünkü ondan çok hoşlanıyorum. Çünkü onunla evlenmeyi bile düşünüyorum. Karşı mı koyacaksın? Alev'in sesi daha da tizleşmişti: - Duydun mu Coşkun? Neler söylüyor! Bir şey söyle... Evlenemezsin onunla! Serdar kaşlarını kaldırdı: - Neden? Sen mi istemiyorsun? Sen mi evleneceksin? Yeter artık anne, çocuklaşma. Ben Pelin'i seviyorum ve onunla evleneceğim. Bunu ciddi olarak düşünüyorum. İnsan ruhuna hitap edecek kişiyi ilk görüşte anlar ve tanır. Tıpkı senin babamla karşılaştığın gibi. İlk görüşte. Benim hayatıma, benim tercihlerime karışma sakın. Beni de kaybedersin sonra! Serdar odadan hızla çıktı. Alev ve Coşkun Bey kalakalmışlardı. Gözlerinde endişe vardı... > DEVAMI YARIN