"Anne, böyle mi karşılıyorsun?"

Gereken bütün işlemler tamamlanmış, ambulansla havalimanına getirilen Nejat uçakla İstanbul'a nakledilmişti. Haydarpaşa GATA hastanesine yatırılmış, tedavisine kaldığı yerden burada devam edilmeye başlanmıştı. Bahar kocasını hastaneye yerleştirdikten sonra bir taksiye atlayıp eve gitti. Ayakta duracak hali yoktu. Bir haftadır toplam on saat ya uyumuştu ya da uyumamıştı. Kendisini yapayalnız hissediyordu. Kapıyı açan Şengül hafif bir çığlık attı onun yüzünü görünce: - Küçük hanım, çok kötü görünüyorsunuz... - Kötüyüm Şengül, çok yorgunum. Bir banyo yapıp hemen yatacağım. Biraz uyumam lazım yoksa devrileceğim. Bu sırada salonun kapısında görünen Kamuran Hanım kaşları çatılı bir şekilde bakıyordu: - Nihayet gelebildin, şu haline bak! Cenazeye dönmüşsün. Bahar başını kaldırdı. Sinirliydi: - Böyle mi karşılıyorsun anne? Orada bir can ölüm kalım savaşı veriyor. Ne kadar istemesen de evladım dediğin insanın kocası bu adam. Ölümden döndü. İnsan bir kere sorar, ilgilenir. Onun için değil, benim için ilgilenir... Kamuran Hanım dudaklarını ısırdı: - Ben öyle bir kişinin varlığını kabul etmiyorum. Acı bir gülümseme belirdi Bahar'ın dudaklarında: - Sen bu vatanın evladı değil misin? O insan kim olursa olsun bu vatan için bu hale geldi. İnsan buna saygı duyar. Konuşmak istemiyorum anne. Dinlenmeye ihtiyacım var. Sert adımlarla merdivenlere doğru yürüdü. Kamuran Hanım dik dik baktı kızının arkasından, sonra hiçbir şey olmamış gibi salona döndü. Bahar ağlamaklıydı. Odasına girer girmez kendisini yatağının üzerine attı ve hıçkırmaya başladı: - Neden? Ama neden? O kadar bitkindi ki, olduğu yerde uyuyup kalmıştı. Emektar yardımcı Emine evin küçük hanımının odasına girince gördü onun durumunu. Hemen koşup saçlarını okşadı: - Bahar, güzel kızım, haydi kalk, bir banyo yap, bak sana sıcak bir çorba getireceğim, sonra da yat uyu yavrum. Bu şekilde dinlenemezsin. Bahar gözlerini açtı ve Emine'yi görünce sarıldı onun boynuna: - Bir daha yürüyemeyecek Emine Teyze... Kocam bir daha yürüyemeyecek. Emine dudaklarını ısırdı: - Vah yavrum, vah evladım... Bahar hemen toparlandı: - Ama ben onun için her şeyi yapacağım. Gereken her şeyi yapacağım! > DEVAMI YARIN