"Bana doğruyu anlat kızım!.."

Şefika Hanım oda kapısının önünde durmuş hayretle kendilerine bakan kızına sert bir bakış fırlattı: - Sen kiminle birliktesin? Her şeyi biliyoruz biz... Otur şuraya, bize hesap vereceksin, bak şu babanın haline!.. Adam yıkıldı, bitti, perişan oldu... Nasıl yaparsın bunu? Evli bir adamla, hem de baban yaşında bir adamla nasıl ilişki kurarsın sen?!. Payidar şaşkın bir şekilde korkuyla büyüyen gözlerini kaçırdı annesinden. Demek ki her şeyi öğrenmişlerdi. Bunun nasıl gerçekleştiğini bilmiyordu ama şu anda bunu sorgulayacak durumda değildi. - Ne?.. Ne adamı?.. Ben... Şevket Bey kırgın gözlerle baktı kızına. Payidar ne diyeceğini bilemiyordu. Yaşlı adam ise sakin olmaya çalışıyordu: - Bana doğruyu anlat kızım! Duyduklarımız doğru mu? Payidar susmakla bir yere varamayacağını anlamış olmalı ki hırçın bir tavırla bağırdı: - Evet, doğru, Sedat'ı seviyorum, evleneceğim onunla... Şefika Hanım bir ok gibi fırladı yerinden. Yaşından beklenmeyen bir çeviklikle omuzlarından tuttu kızını ve sarstı olanca gücüyle: - Evli bir adamla nasıl evlenirsin? - Boşayacak karısını, beni alacak... Yaşlı kadın ağlamaya başlamıştı: - Utanmayacak mısın? Baban yaşında üç çocuklu bir adamla... Allah'ım benim ne günahım vardı da bunlar geldi başıma? Ben ne suç işledim yarabbi? Şevket Bey karısının yanına geldi ve sırtına elini atıp diğer eliyle de elini tutarak sandalyeye doğru çekti onu: - Gel Şefika, sakin ol!.. Karısını oturttuktan sonra kızının karşısına dikildi: - Eğer ben senin babansam derhal yarın ilişkini keseceksin bu adamla. Bak hayatımız değişiyor, bundan sonra nasıl yaşayacağımız belli değil. Aklını başına topla kızım. Bizim yüzümüzü kara çıkarttın, bunu temizlemek de senin görevin. Payidar başını kaldırdı ve dik bir şekilde karşısına dikildi yaşlı babasının: - Sedat karısını boşamasa bile ben onunla birlikte yaşamaya kararlıyım. Bu sözler üzerine bir şok yaşayan Şevket Bey nasıl olduğunu kendisi de anlamadan elini kaldırdı ve olanca kuvvetiyle kızının suratına bir tokat indirdi ve dişlerinin arasından haykırdı: - Şerefsiz! Benim kızım değilsin sen, defol!.. Ben metin olmaya çalışıyorum, şunun ettiği laflara bak!.. Şefika Hanımdan bir inilti duyuldu... Yaşlı kadın sanki derin ve karanlık bir çukura düşüyormuş gibi sallandı ve kendini kaybetti. Şevket Bey ise titriyordu. Attığı tokadın şiddetinden eli acımıştı. Payidar ise dehşetle gözlerini açmış, bir eli yanağında öfke dolu gözlerle babasına bakıyordu. Ağlayarak haykırdı: - Siz de benim için artık yoksunuz, bir daha yüzünüzü görmek istemiyorum!.. Çantasını kaptığı gibi sokak kapısına atıldı ve hızla kapıyı çarparak çıktı evden. Şevket Bey yıkılmıştı... > DEVAMI YARIN