Baş ağrısından kıvranıyordu!..

Serpil o gece kayınvalidesine, kayınpederine ve kocasına bir şey hissettirmemek için çok büyük gayret sarf ediyordu. Başının ağrısı inanılmaz derecede artmıştı. Yemekten önce doktorun verdiği hapı içmiş ama bana mısın dememişti. Ne olduğunu anlamaya çalışıyor ama bu konuda hiçbir bilgisi olmadığı için tahminde dahi bulunamıyordu. Hadiye Hanım Allahtan o gece Yasemin'in kendisinde kalması için ısrar etmiş Serpil de canına minnet olan bu teklifi hemen kabul etmişti. Karı koca eve dönerlerken Zafer kuşkulu bir şekilde sordu: - Annem Yasemin'i isteyince hemen kabul ettin Serpil, eskiden olsa izin vermezdin! Serpil şaşırmıştı bu soru üzerine, başını salladı iki yana: - Benim de işime geldi Zafer, yarın biraz temizlik yapacağım evde. Yasemin varken biliyorsun zor oluyor, çocuk ders çalışamıyor, hem onunla ilgilen, hem iş yap, annemle kalması daha iyi olacaktı benim için. Zafer gözlerini yoldan ayırmadan cevap verdi: - Ben yorulmanı istemiyorum, kadın gelmiyor mu temizliğe? - Merak etme hayatım yorulmam, ayrıca yarın markete falan gideceğim. Evde eksikler var. Zafer kırmızı ışıkta durmuştu. Karısına baktı: - Bugün alışveriş yapmamışsın? Omuzlarını kaldırdı Serpil: - Bulamadım gönlüme göre bir şey, hepsi abuk sabuk şeyler. Hem de oldukça pahalı... Zafer tekrar gaza bastı: - Parayı düşünme, Allah'a şükür paramız var. Ben siz harcayın diye kazanıyorum. Yarın ben işten dönerken Yasemin'i alıp gelirim o zaman. Serpil düşünceliydi. Kocasının son kelimelerini duydu Allah'tan: - Tamam canım, ben de size güzel yemekler yaparım. Kızımı al gel babası... Eve geldikleri zaman Serpil hemen pijamalarını giydi: - Ben yatacağım Zafer, bugün yorulmuşum... Genç adam karısının yanağına sevgi dolu bir öpücük kondurduktan sonra gülümsedi: - Tamam canım, haydi yat, ben biraz çalışacağım. Eve bazı raporlar getirdim, onlarla meşgul olmam lazım. Serpil yatak odasına girip kapıyı kapattı. Yüzünü ellerinin arasına aldı: "Kötü bir şey çıkmaz inşallah! Kötü bir şeyim olmasın, ben ne yaparım, bu adama bunu nasıl söylerim, dayanamaz, yaşayamaz, allak bullak oluruz!.." Yatağına girdi. Uykusu yoktu. Kendini dinlemeye başladı. O anda sanki hiçbir sıkıntısı yokmuş gibi rahat hissediyordu kendisini. Ne baş ağrısı kalmıştı ne de bir şey. İlaç nihayet etki etmişti... > DEVAMI YARIN