"Belkıs Hanım uyandı efendim"

Belkıs Hanım sabah erken kalkmıştı. İpek sabahlığını sırtına takıp, uykulu gözlerini ovuşturarak salona indi. Uyuyamamıştı gece. Bahçeye bakan sürgülü pencerenin önündeki koltuğa oturdu ve seslendi: - Tahir... Tahir... Emektar uşak siyah takım elbisesinin içinde saygılı bir şekilde kapıda belirdi: - Bana sade bir kahve getirir misin? Başını eğdi emektar uşak: - Baş üstüne efendim. Dışarıya çıktı Tahir. Mutfağa doğru yönelmişti ki Fazıl Beyin seslendiğini duydu: - Tahir, Tahir gelir misin? Hemen üst kata çıktı basamakları ikişer ikişer atlayarak. Oda kapısını bir kere tıklattıktan sonra açtı. Fazıl Bey yatağın içinde oturmuştu: - Tahir başım çok ağrıyor bugün. Biraz masaj yapar mısın? Tahir hemen ceketini çıkartıp kollarını sıvadı. Zaman zaman tekrar eden bir durumdu bu. Becerikli parmaklarını yaşlı adamın şakaklarına bastırdı ve hafifçe ovuşturmaya başladı. Ahmet Fazıl Bey rahatlamıştı. Bir "oh!" çekti. - Biliyor musun, gece yarısı bir ağrı girdi. Mahvetti beni sabaha kadar. - Keşke uyandırsaydınız efendim beni. Omuzlarını kaldırdı: - Ne bileyim, geçer sandım. Uyanan var mı? Tahir başını salladı: - Belkıs Hanım uyandılar efendim. O an hatırladı Belkıs'ın kendisinden kahve istediğini. Ama bunu hatırlaması hiçbir işe yaramazdı. Çünkü Ahmet Fazıl Bey asla masajı bırakıp da kahve götürmesine izin vermezdi. Zaten fazla düşünmesine fırsat kalmadı. Belkıs'ın tiz sesi çınladı köşkün içinde: - Tahir! Tahiiir!.. Ahmet Fazıl Bey hayretle baktı emektar uşağına: - Ne bağırıyor bu kadın? Tahir suçlu bir ifade ile cevap verdi: - Benden kahve istemişti Efendim. Ben buraya geldim. Gözlerini kıstı yaşlı adam. Fırladı yataktan. Ropdöşambrını giyip kapıya çıktı. Belkıs'ın çığlık halini alan seslenişi yankılar yapıyordu. Nazım da kalkmış, uykulu bir şekilde neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordu. Fazıl Bey merdiven başına kadar gidip seslendi: - Ne bağırıyorsun? Tahir benim yanımda. Çok istiyorsan git kahveni kendin yap!.. Nazım şaşkın bir şekilde baktı babasına: - Baba! Neler oluyor?!. - Bu kadını bu evden ya götürürsün, ya da... > DEVAMI YARIN