"Ben her şeyi biliyorum Bahar"
Özlem sevimli bir şekilde yaklaştı yatağın kenarına: - Korkuttun bizi be aslanım! Hiç yakıştı mı sana buralarda böyle yatmak? Nejat keyifli bir şekilde gülümsedi: - Eee, ne yapacaksın? Kimmiş bu adam bir şey öğrenebildiniz mi? Özlem'in yüzündeki tebessüm bir anda silindi: - Hiç bilmiyorum Nejat ama yakında anlaşılır. Hemen yakalandı çünkü... Sorgusu yapılıyor şu anda. Faruk emniyette şimdi. Bir şeyler öğrenebilir miyim diye bekliyor. Nejat derin bir nefes aldı. Kendisini yorgun hissediyordu. Özlem yatağa iyice yaklaştı: - Nejat, sana bir şey söyleyeceğim, dışarıda Bahar var. Duyar duymaz koşup gelmiş. Çok endişeliydi... Yanına girmeye çekindiğini düşünüyorum. Ama her an gelebilir. Nejat'ın yüzünde bir gerilme oldu. Kalbi fırlayacak gibi atmaya başlamıştı: - Bahar mı? Burada mı? Başını salladı Özlem: - Evet, bu işin arkasında babasının olduğunu düşünüyor, diye fısıldadı. Nejat gözlerini kapattı: - Ne garip, ben de öyle düşünüyorum. Ama polise bunu söylemedim. Kimseyi kesin olmadan suçlamak istemem. Ama büyük ihtimalle onun yaptırdığını düşünüyorum. Bu sırada oda kapısı yavaşça açıldı. Bahar bir hayalet gibi süzüldü içeriye. Dudakları titriyordu. Yavaşça yaklaştı yatağa doğru. Nejat'ın gözlerinin içine bakamıyordu: - Ben... Televizyondan duydum. Çok geçmiş olsun... Nejat hafifçe tebessüm etti: - Teşekkür ederim. Seni bunca yıl sonra görmek güzel... Hafif bir inilti duyuldu Bahar'dan. Gözlerini kapattı genç kadın: - Çok geçmiş olsun. Umarım yakında kalkarsın. Ben daha fazla yormayayım seni. Hoşça kal! Nejat kapıya doğru hareketlenen kadına baktı ve seslendi: - Bahar! Oğlum nerede? Bahar olduğu yerde çakılmış gibi kaldı. Arkası Nejat'a dönüktü. Şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Hızla geri döndü: - Ne? Sen... Sen biliyor musun? Nejat gülümsedi: - Her şeyi biliyorum ben Bahar, beni neden terk ettiğini, oğlumu... Her şeyi... Yanıma gel lütfen! Yanıma gel ve bir daha yanımdan ayrılma. Buna artık izin vermek istemiyorum. Bahar'ın gözlerinden iki damla yaş süzüldü. Kısa bir tereddütten sonra koşar adımlarla yürüdü ona doğru. Yatağa oturup başını Nejat'ın göğsüne koydu. Artık hıçkırıyordu. DEVAMI YARIN