"Ben kötü bir insan değilim"

Nejat İzmir'e iner inmez tatil köyüne gelmiş ve işinin başına geçmişti. Yüklendiği sorumlulukların farkındaydı ve bütün gücüyle çalışması gerektiğini biliyordu. Bahar'la evlendiği için asla pişman değildi ama gönlü tabii ki her şeyin usulüne uygun olmasını dilerdi. Karısının anne ve babasının elini öpmek, onların hayır dualarını almak ve onların manevi varlıklarını arkasında hissetmeyi arzu ederdi. Daha da önemlisi karısının huzurlu olmasını, ailesiyle kırgınlıklar yaşamamasını dilerdi. Fakat olaylar maalesef dilediği gibi gelişmemişti. "Zaman her şeyi halledecektir mutlaka..." diye geçirdi içinden. O gün akşama kadar çeşitli düşüncelerle geçti. Bahar aramamıştı. Merak ediyordu genç adam. Akşam sekiz sıralarında resepsiyondaki görevli seslendi: - Nejat, telefonun var... Hemen koştu delikanlı. Ahizeyi kaldırır kaldırmaz: - Bahar, sen misin? diye bağırdı. Bahar özlem dolu bir sesle cevap verdi: - Benim canım, biliyorum çok merak ettin ama olmadı inan ki... Bir türlü fırsat bulamadım. Nejat rahatlamıştı: - Tamam canım, mesele değil, nasılsın? Bahar'ın sesi biraz hüzünlüydü: - Pek iyi değilim. Ailem her şeyi biliyor artık. Tabii tahmin edebileceğin üzere kıyamet koptu. Özellikle annem çok kötü tepki verdi. Ama direndim. Şimdi soğuk bir şekilde davranıyoruz birbirimize. O yüzden biraz canım sıkkın ama geçecektir, sen nasılsın? Nejat yutkundu: - Üzülme canım, ben çok iyiyim merak etme. Ailene karşı da anlayışlı ol. Yaptığımız hoş bir şey değil ama mecbur kaldık. Eminim ki en büyük ilaç zaman. Beni tanıdıktan sonra da değişeceklerdir. Çünkü ben kötü bir insan değilim ve tek amacım var, seni mutlu etmek. Bahar ağlamaklıydı: - Biliyorum canım, ama senin de bilmen gereken bir şey var. Seni otobüse bindirdikten sonra kendi kendime seninle her şeyi paylaşacağıma söz verdim. O yüzden söyleyeceğim. Anneme göre ben bu evin insanıymışım. İstediğim zaman bu evde her türlü hakka sahipmişim ama seni görmek istemiyorlar. Seni tanımak gibi bir niyetleri de yok! Nejat gülümsedi: - Bunlar beni üzmez hayatım. Bunlar beklediğim tepkiler. Hazırlıklıyım. Sen canını sıkma hiç. Kendine dikkat et. Şimdi işimin başına dönmeliyim. Seni öpüyorum. Telefonu kapattıktan sonra kaşları çatılmıştı. Bahar'ın anlattıkları onuruna dokunmuştu. Bir insana bu kadar ön yargıyla yaklaşmanın ne kadar yanlış olduğunu düşündü bütün gece...