"Ben sana evet dedirtmezsem!"
Tamer içtimadan sonra serbest kalınca komutanının odasına gitti bütün cesaretini toplayarak: - Komutanım, yarın sabah kasabaya giden ekibin içine beni de yazar mısınız? Asteğmen Yılmaz dikkatle baktı karşısındaki çavuşa: - Kız meselesi mi Tamer? Tamer gülümsedi esas duruşta: - Evet Komutanım... - Tamam, yazdım seni de, ama dikkatli ol, başını belaya sokma... - Sokmam komutanım, sadece uzaktan görmek için... Gülümsedi Yılmaz, eliyle "tamam" işareti yaptı. Tamer sevinçle çıktı odadan. Bir sigara yakıp barakanın duvarına sırtını dayadı ve; "Ben de sana evet dedirtmezsem Şevval..." diye mırıldandı... Zaman geçtikçe bu kıza tutulduğunu hissediyordu. Her gün farklı bir özelliğini hatırlıyor, onun beğenmediği hiçbir şeyi olmadığını hayretle fark ediyordu. Bugüne kadar hiçbir kıza karşı hissetmediği bu duygular Tamer'i kendi içinde şaşkınlığa düşürüyordu. Kendini tanıyamıyordu. İçinden Şevval'e küçük hediyeler almak geliyor, talim sırasında dere kenarında gördüğü beyaz papatyalardan bir demet yapıp genç kızın kucağına bırakmak istiyordu. Bütün bunlar son derece romantik ve hiç de Tamer'e göre olmayan şeylerdi... O gece sabahı zor etti. Saat altı buçukta sabah içtiması için kalktığında daha yatakhanede kimse uyanmamıştı. Kahvaltıdan sonra kasabaya giden otobüse herkesten önce bindi. En öne oturdu. Meydana geldikleri zaman Dursun çay bahçesini daha yeni açmış, elinde siyah, uzun bir hortum etrafı suluyordu. O tarafa yaklaştı: - Merhaba Dursun usta... - Merhaba Çavuşum, hayırdır, hafta arası pek gözükmezdin sen? - Görevliyim. Öğleye kadar buradayım, yemek yok mu bugün? Dursun omuzlarını kaldırdı: - Yok beyim, yemek hafta sonları sadece... Hafta arası çay bahçesinde yemek gitmez. Tamer başını salladı: - Anladım... Üzüldüm şimdi, ben de harçlığı cebime koydum, iyi bir karnımı doyururum demiştim... Dursun para lafını duyunca gözlerini açtı: - Ama senin için özel evden getirtirim. Sen öğlende gel saat on iki gibi, ben eve haber salar, evden sana mis gibi ev yemekleri getirtirim. Tamer istediğini elde etmişti: - Ben de sana bedelini fazlasıyla öderim... > DEVAMI YARIN