"Beni ne kadar tanıyorsun ki!.."

Bahar şaşkınlıkla baktı genç adamın yüzüne. Nejat'ın yeşil gözlerini yüreğinin derinliklerinde hissederek ürperdi ve kekeledi: - Sen... Ne yani? Bu bir evlenme teklifi mi? Nejat gülümseyerek omuzlarını kaldırdı: - Bilmiyorum, içimden geldi bir anda böyle söylemek. Sesli düşündüm. Böyle bir teklif yapsam kabul eder miydin? Bahar arkasına yaslandı ve gözlerini ufka doğru çevirdi: - Evlenmek kolay bir şey değil ki... Bir yerde şans. Ben bugüne kadar ileride evleneceğim, şöyle olacak, böyle olacak diye düşünmedim. Böyle bir geleceğin planlarını hiç yapmadım. Nejat da bakışlarını ufka çevirmişti: - Bundan sonra düşünür müsün? Bahar hayretle döndü genç adama: - Beni ne kadar tanıyorsun ki Nejat? Bir ömür birlikte yaşamak için vereceğin karar bu kadarcık tanımayla ne kadar sağlıklı olabilir? Genç adam gülümsedi, kendinden emin bir şekilde cevap verdi: - İçgüdü! Duygularım beni şimdiye kadar hiç yanıltmadı. Önsezilerim hep sağlıklı sonuçlar verdi. İçimden bir ses doğru seçim, doğru insan diye çığlıklar atıyor seni tanıdığım günden beri. Senin yanında olmadığım her saniye seni düşünüyorum. Biliyorum çok yeni ama her şeyin bir başlangıcı var mutlaka. Bu seni ne kadar inandırır, ne kadar güven verir bilmiyorum ama hissettiklerim bunlar. Bahar sevgiyle bakıyordu genç adamın yüzüne: - Ben de sana karşı çok ilgisiz değilim. Bu bir gerçek. Ama bu hız beni korkutur. Nejat bir kahkaha attı: - Frene basmak için sebep ne? Bahar omuzlarını kaldırdı: - Bilmem... Öyle söylenir hep... - Gördün mü? Bir kural çizilmiş, illa her şey o kurala uygun olacak. Yok böyle bir şey... Ne yaşıyorsam, ne hissediyorsam bunu kalıplara uydurmaya çalışacağım diye bir şey yok! İlk gördüğüm zaman hoşlandım, tanıdığım zaman daha da yoğunlaştı bu duygularım. Sana söylediklerimi hissetmeye başladım. Bütün işin özeti bu... Bahar'ın hoşuna gitmişti bu yaklaşım: - Bilmiyorum... Böylesine kuralsız ve sınırsız yaşamak... Nejat gözlerini kapattı: - Aşkta sınır yoktur güzel kız! DEVAMI YARIN