Betül'ün korktuğu başına gelmişti!

Betül, Oğuz ve kocası Doğan Bey eve dönene kadar uyumamıştı. Biraz televizyon seyretmeye çalışmış, biraz kitap okumuş, kahve sigara içmişti. Nihayet arabanın sesini duyunca yüreği ağzında, kalkıp kapıyı açmıştı. Doğan Bey gülerek girdi içeriye: - Sen daha yatmadın mı hayatım, nasılsın? - İyiyim. Geç kaldınız... Doğan Bey ayakkabılarını çıkartırken cevap verdi: - Ancak karıcığım. Yemek yedik, sohbet ettik. Çok hoş bir adam. Efendi birine benziyor. Oğuz'u çok sevdiği de her halinden belli. Güzel bir akşamdı anlayacağın, keşke sen de gelseydin. Betül cevap vermeden Oğuz girdi içeriye. Annesine baktı sitemkâr bir şekilde: - Merhaba anne! - Hoş geldiniz... Oğuz kırgın bir şekilde devam etti: - Ne olurdu sen de gelseydin, alt tarafı bir yemek yedik işte, o kadar iyi ağırlamıştı ki bizi Murat Amca, biz de saygı gereği karşılık verdik. Betül kendini zorladı: - Başka zaman inşallah, sen benim kusuruma bakma, bazen canım sıkkın oluyor, size yansıtıyorum.. Oğuz sarılıp öptü annesini. Salona geçtiler. Gece hakkında kritikler başlayacaktı. Betül konuşulanların bir tek harfini bile kaçırmamaya gayret ederek dinliyordu. Doğan Bey oğluna döndü: - Bir ara rengi falan attı Murat Beyin. Bir rahatsızlığı mı var acaba? Oğuz omuzlarını kaldırdı: - Ben de fark ettim, soğuk terler döktü. Bilmiyorum, bana son derece sağlıklı görünüyordu. Betül zeki bir tavırla atıldı: - Belki konuştuğunuz konudan sıkılmıştır. Doğan Bey bir şeyden haberi olmadan tabii bir şekilde cevap verdi: - Öyle bir konu da yoktu o anda. Kayınpederden bahsediyordum. Betül kanının çekildiğini hissetti. Korktuğu başına gelmişti. Artık Murat Oğuz'un kim olduğunu biliyor demekti bu!.. Hafifçe inledi. Dudaklarını ısırdı. Doğan Bey ve Oğuz onun yaşadığı karmaşayı fark etmeyecek kadar koyu bir sohbete dalmışlardı. Murat'ı konuşuyorlardı: - Ben çok beğendim adamı. Yalnız esrarengiz bir hali var. Özellikle belli bir zaman sonra biraz durgunlaştı. Gözlerini Oğuz'dan ayırmadı gece boyunca. Nasıl sevgiyle bakıyor Betül bir görsen. Adamcağız belli ki bir sıcak yuvaya muhtaç. Kolay değil otel odasında yaşamak. Oğuz saatine baktı: - Neredeyse bir olacak saat. Ben yatıyorum artık. İkinize de iyi geceler. Oğuz'un yanlarından ayrılmasından sonra Doğan Bey karısına döndü: - Sen iyi misin hayatım? Halini hiç beğenmiyorum. Bir sıkıntın var gibi! Betül cevap vermedi. Konuşamayacak kadar doluydu. Gülümsemekle yetindi ve kafasını iki yana salladı... > DEVAMI YARIN