"Bizi kendine hasret bıraktın!"

Serpil çırpınıyordu... Zafer şaşkın, korkmuş bir şekilde sinmişti. Huriye Hanım hasta kadını sakinleştirmek için çabalıyor, onun çırpınışlarına engel olabilmek umuduyla sımsıkı sarılmış, şefkatli bir sesle durmadan konuşuyordu: - Yapma canım! Yapma güzel kardeşim, sakin ol... Bak Zafer Bey sana geldi. Seninle konuşmak istiyor, haydi canım kendini topla... Neden sonra duruldu Serpil. Dudakları titriyor, karanlık gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Huriye başıyla işaret etti Zafer'e. Adam ürkek bir şekilde yaklaştı. Kendisine bile yabancı gelen bir sesle fısıldadı: - Serpil, iyi misin? Hasta kadın gözlerini kıstı ve yüzünü buruşturdu. Zafer devam etti: - Neden söylemedin bana Serpil? Neden paylaşmadın benimle? Bunca sene bizi kendine hasret bıraktın! Seni ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor muydun? Uzanıp elini tuttu karısının. Serpil irkildi. Elini çekmek istedi ama Zafer bırakmadı: - Artık kaçmana izin vermeyeceğim... Boğuk bir inilti döküldü dudaklarından Serpil'in. Zafer kendisini daha güçlü hissediyordu artık. Titreyen parmaklarını uzatıp onun gözyaşlarını sildi. - Artık her şey geçmişte kaldı. Göreceksin seni iyileştireceğim. Her şeyi yapacağım bunun için. Bana güven karıcığım! Serpil'in gözyaşları artık yağmur gibi akıyordu. Yine sallanmaya başlamıştı. O anda konuşabilmeyi, yıllardır hasret olduğu sevdiği tek insanın yüzünü görebilmeyi o kadar çok istiyordu ki... Zafer, Huriye Hanıma döndü: - Size nasıl minnettar olduğumu söylemem yetmez hanımefendi. Başımın üzerindesiniz artık. Sizin varlığınızla Serpil bugünlere gelebildi. Bunu biliyor ve anlıyorum. Huriye Hanım da ağlamaklıydı: - Ben her insanın yapacağını yaptım, Serpil benim evimin bir parçası oldu. Serpil bir şeyler söylemek istiyordu. Daha hızlı sallanmaya başladı. Huriye Hanım anlıyordu onun dilinden. Yanına geldi: - Söyle canım, ne istedin? Anlaşılmaz, boğuk sesler çıkarttı hasta kadın. Huriye Hanım bir yandan onun bembeyaz saçlarını okşadı şefkatle, ne istediğini anlamıştı: - Yasemin'i mi soruyorsun? İnledi Serpil. Gülümseyerek sarıldı Huriye ona: - Sana çok güzel haberlerim var Sepil'ciğim. Murat'ın kız arkadaşı, evlenmek istediği kız vardı ya, işte o Yasemin! Seninle dünür olacağım güzelim benim!.. > DEVAMI YARIN