"Cüneyt Abiden iyi kısmet mi olur?.."

Ersin ayaklarını sandalyelerden birisine uzatarak dudaklarını büzdü: - Birader, ne diyeceğim bilmiyorum, peki Saadet ne dedi senin bu teklifine? Cüneyt ellerini kaldırdı: - Düşünmek istedi doğal olarak. Tabii ki düşünecek. Ama ben alacağım cevaptan umutluyum. Şimdi planlarımı yapıyorum Ersin. Burada bir iş kuracağım. Mesleğimle ilgili veya başka bir şey. Bir ev tutacağım... Hayatımı ait olduğum yerde yaşamak istiyorum. Ben kendimi buraya burası gibi küçük yerlere ait hissediyorum. Bu huzur veriyor bana. Ersin öne doğru eğildi ayaklarını sandalyenin üzerinden indirip: - Birader, her şey tamam da ya Kamil Amca? O ne diyecek bu işe? Onu düşünmüyor musun? Senin elinde neyin var ki bütün bunları yapacaksın? Her şey o kadar tozpembe değil Cüneyt! Cüneyt omuz silkti: - Ne yani, beni her şeyden mahrum edeceğini mi söylemek istiyorsun? Yapsın, isterse beni reddetsin... Ben çalışır kazanır yaparım istediklerimi, hayatımı kurarım. Ersin kuşkulu gözlerle baktı arkadaşına: - Cüneyt, benim bildiğim Cüneyt mantıklı bir insandır. Oğlum herkesin yapabileceği şeyler var yapamayacağı şeyler var. Senin farklı bir yetişme tarzın var. Bu işler o kadar kolay değil, yarından sonra karşılaşacağın zorluklara dayanabilecek gücün olacak mı? Sorumluluk insan hayatındaki en zor şeylerden biridir. Bütün bu zorluklarla karşılaşınca hayatın tozpembe olmayacağını göreceksin. Sen şimdiye kadar hayatındaki her şeyi kolaylıkla halletmişsin. Sıkıntı çekmemişsin. Cüneyt elini kaldırarak Ersin'in devam etmesine izin vermedi: - Ben yirmi beş yaşındayım Ersin. Neyin ne olduğunu gayet iyi biliyorum. Kendimde bütün bunların üstesinden gelecek gücü buluyorum ki böyle bir karar verdim. Söyleyeceğin hiçbir şey benim kararımı değiştiremez. Saadet'le evleneceğim. Tabii eğer o da isterse... Ersin ellerini birbirine vurarak ayağa kalktı: - Diyecek bir şey yok o zaman. Ne diyebilirim ki! Sen bilirsin... Bu sırada Tülay gelmişti yanlarına. Genç kız merakla iki gence baktı: - Bir şey mi kaçırdım? Kim evleniyor? Ersin eliyle Cüneyt'i işaret etti: - Cüneyt Saadet'e evlenme teklif etmiş! Tülay'dan ikisinin de beklemediği bir çığlık koptu: - Hiiii! İnanamıyorum, sahi mi Cüneyt Abi? O mükemmel bir kızdır. Çok sevdiğim bir insandır. İnan ki çok sevindim. Kabul etti mi? Bak şu Saadet'e! Bana hiçbir şey söylemedi, alacağı olsun onun! Ersin düşünceli bir şekilde atıldı: - Abartma, kız da şaşkın besbelli... Düşünmek istemiş... Tülay omuz silkti: - Aptallık etmesin, Cüneyt Abiden iyi kısmet mi olur? Tebrik ederim, çok sevindim... > DEVAMI YARIN