"Davetiniz için çok teşekkür ederim"

Faruk ve kızlar gelmişlerdi piknik alanına. Fulya koşarak Turgay'ın arabasına geldi ve Selma'ya sarıldı sevgiyle: - Benim güzeller güzeli kızım, canım kızım, nasılsın bakayım? - İyiyim Selma Teyze, ne güzel oldu değil mi bu piknik? O sırada Handan inmişti arabadan. Küçük kız koşarak onun yanına gitti: - Handan Teyze, sizi görmek ne kadar güzel! - Seni görmek de öyle Fulya'cığım, nasılsın bakalım görüşmeyeli? - Teşekkür ederim iyiyim... Funda da yanlarına gelmiş herkesi teker teker öpmüştü. Faruk yaklaştı bu sırada: - Bulamadınız zannettim, geç kaldınız... Turgay arabanın kapısını kapatırken muzip bir şekilde gülümsedi: - Kim? Ben mi bulamayacağım, oğlum buraları karış karış bilirim ben... Selma hemen kızmış gibi kaşlarını çattı: - Nereden biliyorsun bakayım? Ben seni tanıdığımda on altı yaşındaydın Turgay Bey, hiç bugüne kadar buralara gelmedik. Demek ki bu bilgiyi edinirken ben yanınızda yoktum. Turgay korkmuş gibi yaptı: - Şey, karıcığım, yani... Herkes kahkahalarla gülüyordu. Faruk göz kırptı Selma'ya, Turgay'a döndü: - Hah, çık işin içinden bakalım şimdi... Ben kurtaramam seni... Turgay hiçbir şey olmamış gibi: - Haydi ama gidip yerimize yerleşelim sonra da kahvaltı edelim ben kurt gibi açım... Selma onu kolundan yakaladı: - Dur, daha cevap alamadım, öyle kaçmak yok... Gel buraya! Kızlar bayılıyordu gülmekten. Turgay karısına yalvarmaya başladı: - Şey yani karıcığım, benim suçum yok, ben buradan bir şekilde geçmiştim ama ne zaman hatırlamıyorum, unuttum, ben kimim, neredeyim, burası neresi, sen kimsin?!. Kahkahalar dinmek bilmiyordu. Sonunda Faruk'un tuttuğu piknik masasına geldiler. Kızlar koşturuyordu açık havada. Faruk Handan'a yaklaştı: - Nasılsınız Handan Hanım? - Teşekkür ederim, çok iyiyim. Beni davet ettiğiniz için çok teşekkür ederim. Gerçekten böyle bir değişikliğe ihtiyacım varmış. Sayenizde biraz hava alabileceğim. Faruk mahcup bir şekilde fısıldadı: - Ben de geldiğiniz için teşekkür ederim. Beni çok mutlu ettiniz... DEVAMI YARIN