"Defol! Nereye gidersen git!.."

Ömer son derece sakin bir şekilde annesini, ablasını ve babasını selamladı: - Hepinize iyi akşamlar. Kusura bakmayın biraz geciktim. Arif Sıtkı Bey endişeli bir şekilde baktı oğluna: - Şirkette yoktun bütün gün, neredeydin? Giderken bir şey söylememişsin. Ömer koltuklardan birine oturdu: - İşim vardı baba, bazı görüşmeler yaptım. Çok ani olduğu için de haber veremedim. Yaşlı adam göz ucuyla kendilerini merakla dinlemekte olan kızına baktıktan sonra devam etti: - Neler oluyor Ömer? Genç adam dudaklarını ısırdı önce sonra kaşlarını kaldırdı: - Peki baba, konuşalım o zaman. Ben yemekten sonra konuşacaktım hepinizle ama madem acele ediyorsunuz, şimdi konuşalım. Arkasına dayandı ve salondaki herkese dikkatle baktı: - Ben şirketten de bu evden de ayrılıyorum artık. Müberra Hanım hafif bir çığlık atarak korkuyla kocasına dönüp haykırdı: - Arif! Nermin gözleri hayretle açılmış bir şekilde kardeşine bakıyordu. Arif Sıtkı Bey ise duyduklarından emin olmak istermişçesine dikkat kesilmişti. Kekeledi: - Ne... Ne dedin sen? Ayrılıyor musun? Ömer sakindi. Başını salladı: - Evet baba... Bu sizinle artık görüşmeyeceğim, ailemi terk edeceğim anlamına gelmiyor. Siz benim ailemsiniz. Sizden kopamam. Ama hayatımı bundan sonra sizden uzakta düzenleyeceğim. Ben Arzu ile evleniyorum baba. Siz buna karşı çıksanız da ben evleneceğim. Bugün Kadim Amcayı işten çıkarttığını öğrendim. Çok şaşırdım, üzüldüm. Bir insanın ekmeği ile oynamak bu kadar kolay mı? Ne geçti eline? Onu işten çıkarttığın zaman ben Arzu ile evlenmekten vaz mı geçeceğim sandın? Senin en eski elemanın Kadim Amca. Emektarın! Bu zihniyet beni çok rahatsız etti. Arzu da ben de senin sahip olduğun serveti istemiyoruz. Kendi çabamızla kendi hayatımızı düzenlemek istiyoruz. Ben yarın şirketten ayrılıyorum. Başka bir iş buldum. Arabayı da bırakıyorum. Sadece giysilerimi alıp gideceğim. Sizi mutlaka ziyarete geleceğim. Ben sizin evladınızım. Ama sadece ziyaret. Siz arzu ederseniz benim nikâhıma gelirsiniz, eğer kabullenecekseniz evime de gelirsiniz. Gelmezseniz de canınız sağ olsun! Bu benim kararım. Karşı çıkabilirsiniz ama beni döndüremezsiniz. Arif Sıtkı Bey duyduklarına inanamıyordu. Öfkeyle fırladı yerinden: - Bana bunu yapan bir evladı ben de istemem, defol nereye gideceksen git!.. Ömer ayağa kalktı. Acı bir tebessümle baktı ailesine. Hiçbir şey söylemeden salondan çıktı... > DEVAMI YARIN