Emin Bey bitkin bir halde inledi!

Doğuma bir hafta kalmıştı. Neriman artık iyice ağırlaşmış, yürürken bile zorluk çekmeye başlamıştı. Yerinden zor kalkıyor, bacaklarının ağrısından bütün gün inliyordu. Bu haline rağmen yine de Leman Hanımın suratını çekmemek için iş yapmaya çalışıyor, tatsızlık çıkmaması için çabalıyordu. Uğur ise haftanın beş gününü dışarıda geçirmeye başlamıştı. Emin Bey oğlunun durumunu doğal karşılıyordu. "Genç adam, yeni bir düzene girecek, tabii ki bunun sıkıntısını yaşıyor, baba olmak kolay değil, ben de büyük oğlanın doğacağını öğrendiğim zaman paniğe kapılmıştım. Çocuklarını gördüğü zaman her şey düzelecektir. Fazla üstüne gitmek istenmiyorum..." diyerek Uğur'u rahat bırakıyordu. Neriman ise bir şeylerin ters gittiğinin farkındaydı. Korkuları, hamileliğinin verdiği sıkıntıyla pekişip daha da rahatsız ediyordu genç kadını. O gün erkenden kalkmıştı. Sabah kahvaltıyı hazırlamış, çayı demlemiş, ev halkının uyanmasını bekliyordu. Karnında kendisini rahatsız eden garip bir huzursuzluk vardı. Belinden bacaklarına doğru ince sızılar hissediyordu. Uğur kahvaltı etmeden gitti. Emin Bey ise keyif çayını içerken kapıcının getirdiği günlük gazetelere göz gezdiriyordu. Neriman, Leman Hanımın biten çayını tazelemek için ayağa kalktığı an bacaklarının çekildiğini hissetti. Hafif bir çığlık atarak sandalyenin kenarına tutundu. İki büklüm kalmıştı olduğu yerde. Emin bey gözlüklerinin üstünden baktı genç kadına: - Ne oldu kızım? - Ben... Ben bilmiyorum... Yaşlı adam telaşla bakışlarını karısına çevirdi. Leman Hanım da endişelenmişti: - Doğum oluyor galiba Emin... Emin Bey fırladı yerinden. Kolundan tuttu Neriman'ı: - Kızım, yoksa? Neriman utanarak eğdi başını. Dudaklarını ısırmıştı. Leman Hanım hemen ayağa kalktı: - Arabayı getir kapının önüne Emin. Hastaneye gidelim... Bundan sonrası yıldırım hızıyla olmuştu. Hemen hastaneye gidilmiş, doktorların muayene ettiği Neriman doğuma alınmıştı. Emin Bey dükkana telefon edip Uğur'a haber vermişti. Karı koca bekleme odasında beklemeye başladılar. Yaklaşık kırk beş dakika sonra doktor dışarıya çıktı: - Gözünüz aydın, beklediğimiz gibi ikizler doğdu. İkisi de kız... Anne biraz yorgun. Dinlenmesi gerek. Her şey kontrol altında. Yaklaşık bir saat sonra odaya nakledilecek. O zaman görürsünüz. Allah analı babalı büyütsün. Bebekler de on beş dakika sonra yukarıya alınacak. Oradan görebilirsiniz. Emin bey telaşla karısına baktı: - Nerede bu oğlan yahu? Çocukları oldu, adam ortada yok. Leman Hanım dudaklarını büktü: - Aramadın mı? Gelir şimdi... - Dükkanla burası ne kadar mesafe Leman, bir daha arayayım ben şunu. On dakika sonra allak bullak bir yüzle geri döndü Emin Bey. Karı koca birbirlerine baktılar. Emin Bey bitkin bir halde inledi: - Uğur gitmiş Leman!.. > DEVAMI VAR