Gözden kaybolana kadar el salladı

Ayrılık oldukça dokunaklı olmuştu. Nejat'ın boynuna sarılan Bahar dakikalarca öyle kalmış, gözyaşlarıyla genç adamın omzunu sırılsıklam yapmıştı. Nejat ise şaşkın, üzgün ve heyecanlıydı. Sonunda karısının omuzlarından tutup gözlerinin içine bakmıştı: - Ne olursa olsun geleceğim. Bunu hiç unutma. Orada geçen her saniyemde sen olacaksın. Önce vatanım, sonra senin için görevimi tamamlayacağım. Bekle beni... Bahar hıçkırıklar içinde sallamıştı başını: - Bekleyeceğim canım... Kendine iyi bak. Beni habersiz bırakma. Gider gitmez mutlaka haber ver. Sana nasıl ulaşabileceğimi söyle bana... Nejat karısını alnından öptü. Sonra Özlem'e döndü: - Bahar sana emanet Özlem. Birbirinize destek olun. Ardından otobüsüne bindi ve yerine oturdu. Bahar ve Özlem el ele tutuşmuşlar ona bakıyorlardı. Sevimli bir gülücük yolladı onlara. Otobüs hareket etti. Bahar o gözden kaybolana kadar el salladı. Hâlâ gözyaşları yanaklarından inci tanesi gibi süzülüyordu. Özlem sonunda arkadaşının koluna girdi: - Haydi canım, gidelim. Allah kavuştursun, göreceksin sapasağlam dönecek. Göz açıp kapayana kadar geçecek bu zaman. Biraz metanetli ol ve sabret, dua et... Birlikte eve döndüler. Bahar ayaklarını uzatmıştı. Yorgun hissediyordu kendisini: - Korkuyorum Özlem, Nejat'ın bulunduğu yerden korkuyorum, babamdan korkuyorum... Özlem hayretle açtı gözlerini: - Babandan mı? Başını salladı Bahar: - Evet, eşyalarımı almaya gittiğim gün bana "ben Cevdet Boran'sam eğer, bu evlilik bitecek, hem de bunu sen isteyeceksin" diye bağırdı bana. Özlem şaşkınlıkla güldü: - Saçmalama! Öyle şey olur mu? Ne yapabilir ki? Takma kafana böyle şeyleri. Bunlar sinirle söylenmiş sözler... Bahar kuşkuluydu: - Babamı tanıyorum Özlem. Bu konuyu hiç açmıyorlar, bana bağırıp çağırmıyorlar, kafasında ne planlar var bilmiyorum. Nejat'ın Hakkari'ye gitmesinde bile parmağı olabileceğini düşünüyorum. Özlem bir kahkaha attı: - Yok artık, daha neler! Haydi boş ver bunları, gel seninle güzel bir yemek yiyelim... Hem de sohbet ederiz. Bostancı'da harika bir balık lokantası var. Yürü! Bahar sakin bir şekilde boyun eğdi. Hasret şimdiden yüreğini kavurmaya başlamıştı bile. DEVAMI YARIN