Gözleri dolu dolu olmuştu

Bu sırada yemeğin üzerine çayları gelmişti. Murat garsona teşekkür edip genç kıza döndü: - Bu benimki henüz şüphe Pelin. Başka bir şey de olabilir. Ama mutlaka bir radyolojik muayene gerekli. Kısmetse pazartesi günü gelip onu alacağım. Umarım bana aksilik çıkartmaz. Pelin başını iki yana salladı: - Sanmıyorum Murat. Seni çok sevdiğini hissediyorum. Onun gözlerinde sana bakarken gördüğüm ışıltıyı daha önce hiç görmedim. Beni yemeğe çağırdığın zaman göz ucuyla baktım yüzüne. Bana gözleriyle "evet" dememi işaret etti. Bütün bunlar sana güvendiğini, seni sevdiğini gösteriyor. Ahraz Ana tahmin ettiğim kadarıyla sevdiğine saygı duyan, sahip çıkan bir insan. Sağlam bir Anadolu kadını. Murat kendi kendine tebessüm etti. Çayından bir yudum alıp Pelin'in gözlerinin içine baktı: - Ahraz Ana onaylamasaydı davetimi kabul etmeyecektin o zaman? Genç kız bir kahkaha attı: - Nereden çıkartıyorsun bunları? Ben öyle bir şey demedim. - Ama sözlerinden bu anlaşılıyor. Demek ki Ahraz Anaya hoş görünmem lazım. Beni sevsin ki sana yaklaşabilmeme izin versin. Yoksa halimiz harap demektir... Pelin mahcup bir şekilde itiraz etti: - Böyle bir şey demedim. Ben onun sana güvendiğini söylemeye çalıştım. Tabii ki davetini kendim istediğim için kabul ettim. Ay, çok fenasın! Gülüştüler. Pelin saatine baktı: - Eğer izin verirsen annemleri aramak istiyorum. Köyden cep telefonu çekmiyor. Ne kadar denediysem olmadı. Murat arkasına yaslandı: - Benden de selam söyle... Pelin önce annesiyle ardından da babasıyla konuştu. Biraz kendisinden, biraz okuldan, Ahraz Anadan bahsetti. Sonra ekledi: - Bu arada şu anda yanımda karakol komutanı var. Onunla birlikte ilçedeyiz. Kendisinin çok selamları var size. Telefonun ahizesini eliyle kapatarak gözlerinin içine baktı genç adamın: - Onlar da çok selam söylüyorlar. Ardından vedalaşarak kapattı telefonu. Gözleri dolu dolu olmuştu. Murat başını eğdi: - Özledin değil mi? - Evet! diye fısıldadı ağlamaklı bir şekilde. - Çok özledim hepsini. Benim ailemden ilk ayrılığım bu. DEVAMI YARIN