"Her şeyimi size borçluyum"

İrfan Bey, Nejat'ın tahsili boyunca ona burs yardımı yaparak okumasına yardımcı olmuş hayırsever bir iş adamıydı. Nejat gibi aklı başında, okumak isteyen birçok gence maddi yardımda bulunarak okumalarına imkân sağlıyordu. Sekreteri Nejat'ın geldiğini söyleyince hemen içeri almasını söyledi. Nejat gülümseyerek ilerledi yaşlı adama ve elini uzattı: - Nasılsınız efendim? Sizi çok iyi gördüm. - Sağ ol oğlum, asıl sen nasılsın? Boynunu büktü Nejat: - Teşekkür ederim. Sizinle konuşmak istedim. Adam koltuğu gösterdi: - Otur bakalım şöyle, nasıl gidiyor işler? Askere ne zaman gidiyorsun? - Eylülde efendim. Az kaldı. Ama ben askere gidene kadar bir yerde çalışmak istiyorum. İrfan Bey kaşlarını çattı: - Sen tatil köyünde değil miydin? Ayrıldın mı oradan? Nejat yutkundu: - Size başından anlatayım efendim. Yavaş yavaş olanı biteni anlatmaya başladı. Sözlerini bitirdiği zaman karşısında şaşkın, hayretle yüzüne bakan yaşlı bir adam vardı: - Demek öyle ha? Anlıyorum. Hanım kızın ailesinin onayı ile olsaydı bu iş daha iyi olurdu tabii. Cevdet Beyi gazetelerden tanırım. Bizden daha büyük patronlardır onlar. Madem böyle olmuş, benim sana tavsiyem, bir an önce karının ailesiyle aranı düzeltmen olur... İş durumuna gelince, bakarım bir etrafa ama kimse bir aylığına kimseyi almaz. Ama dur bakayım, sen iş ayırt etmezsin değil mi? Nejat başını iki yana salladı: - Hayır efendim, ne olursa yaparım. Hemen telefona sarıldı adam. Birkaç kişiyle konuştuktan sonra kapattı telefonu ve Nejat'a: - Bir nakliye şirketi var Altınoğlu nakliye şirketi. Bilirsin. Oraya git ve taşımacılık işinde çalış bir ay. Sigorta girişi yapmayacak ama. Nejat başını iki yana salladı: - Olsun efendim. Önemli olan bu vakti değerlendirmek. İrfan Bey başını salladı: - Git hemen. Benden selam söyle. Tavsiyemi de unutma. Askerliğinden sonra da işin hazır. Bir ihtiyacın olursa bana haber ver mutlaka. Gitmeden bir uğrarsın artık. Nejat saygıyla gülümsedi: - Uğramaz mıyım efendim, ben her şeyimi size borçluyum... DEVAMI YARIN