İçinde garip bir tedirginlik vardı!

Şevket Bey gözlüklerini takıp koltuğun kenarında duran sehpanın üzerinden telefon rehberini aldı. Dikkatle bakarak Yalçın'ın numarasını buldu. Sonra karısına seslendi: - Şefika, bu cumartesi için çağırıyorum çocukları... Yalçın'ı arıyorum... Şefika Hanım mutfaktan cevap verdi: - Selam söyle, özel olarak istedikleri bir şey var mı sor bakalım... Şevket Bey dikkatle çevirdi numarayı. Beklemeye başladı. Çocuklarını her arayışında heyecanlanırdı. Bir süre sonra açıldı telefon. Sekreter kız çıkmıştı: - Buyurun Demir Muhasebe Şirketi? - Evladım günaydın, ben Yalçın Tuncer'in babasıyım. Görüşebilir miyim kendisiyle? Sekreter kız beklemesini söyleyince derin bir nefes aldı. Birkaç saniye sonra Yalçın'ın sesi duyuldu: - Alo baba! Nasılsın? - Yalçın evladım, günaydın... Ben iyiyim sen nasılsın oğlum, gelinim nasıl? Genç adamın acelesi varmış gibi çabuk konuşuyordu: - İyiyiz baba, ne vardı? Yutkundu Şevket bey. İçinde anlam veremediği bir tedirginlik vardı: - Biz annenle hafta sonunda, cumartesi günü sizi yemeğe bekliyoruz oğlum. Gelinimi de alıp gelirsin değil mi? Anneniz sizin sevdiğiniz yemekleri yapacak... Özledik sizi. Ağabeyini de ablanı da arayacağım şimdi... Yalçın birkaç saniye durakladıktan sonra yine aceleyle cevapladı: - Bakarız baba, şimdilik geliyoruz diye kabul edin, bir şey çıkarsa arar haber veririm. Şevket Bey sakin bir şekilde gülümsedi: - Tamam oğlum, gelmeye gayret edin... Haydi selam söyle Neslihan'a. Hoşça kal!.. Telefonu kapattıktan sonra rehberi yeniden eline aldı. Bu sefer Yavuz'un numarasını bulmuştu. Çevirdi telefonu. Fakat çıkan sekreter Yavuz Beyin bugün gelmeyeceğini söyledi. Şevket Bey meraklanmıştı. Oğlunun ev numarasını buldu. Tedirginliği daha çok artmıştı. Arayıp beklemeye başladı. Birkaç saniye sonra Tülay'ın sesini duydu telefonun öteki ucunda: - Günaydın kızım, Ben Şevket. Yavuz'u aradım, yokmuş, merak ettim... Nasılsın kızım? Tülay soğuk bir şekilde cevap verdi: - Yavuz evde, çağırayım... Biraz sonra oğlunun sesini duyan Şevket Bey biraz rahatlamıştı: - Oğlum, meraklandım. Hasta mısın? - Hayır baba, biraz geç yattım bu gece, ne vardı? Durakladı Şevket Bey, sonra devam etti: - Cumartesi günü akşam yemeğe bekliyoruz sizi oğlum. Annen tavuk falan yapacak, hepimiz bir arada olalım istedik. Torunumu da çok özledim. Yavuz bir süre sessiz kaldıktan sonra cevap verdi: - Tamam baba geliriz... > DEVAMI YARIN