"İkisini de görmek istemiyorum!.."

Erol hızlı adımlarla kendisine doğru gelen Nazlı'yı görünce hareketlendi. Koşar adımlarla genç kıza doğru ilerledi. - Canım, merak ettim seni, geç kaldın. Nazlı şiş gözlerini saklayan güneş gözlüğünü çıkarttı. Erol şaşkın bir şekilde bakakaldı onun yüzüne: - Nazlı sen ağlamışsın... Ne oldu? - Çok kötüyüm Erol. Senden bahsettim anneme. Erol heyecanlanmıştı. Merakla baktı genç kıza: - Ne oldu? Bir şey mi söylediler? Nazlı bitkin görünüyordu. Başını iki yana salladı: - Neden bu insanlar böyle anlamıyorum. Neden hep kendi doğrularını kabul ettirmeye çalışıyorlar!... Erol onun elini tutup ilerledi: - Gel kantine gidip oturalım. Sıcak bir çay söyleyelim. Orada uzun uzun konuşuruz, neler oldu anlatırsın. İki genç kantinin dip köşesindeki bir masaya gelip oturdular. Çayları da geldikten sonra Erol genç kıza doğru eğildi: - Şimdi anlat bakalım güzel kız, neler oldu? Nazlı gözleri dolu dolu anlatmaya başladı. Annesinin verdiği tepkiyi, onunla yaptığı ağız dalaşını bir bir nakletti. Sözlerini bitirdikten sonra tepkisini anlamak için genç adamın yüzüne baktı çaresizce. Erol kaşları çatılmış bir şekilde dinlemişti anlatılanları: - Onlar da kendi açılarından haklı Nazlı'm... Herkes gibi onlar da kendi hayat tarzlarına uygun, ailelerinin kültürü bir olan bir damat adayını isterler. Bu en tabii hakları. Beni tanımıyorlar. İlk tepkiler bu olur, normaldir, hemen karamsarlığa kapılma. Biraz zamana ihtiyacımız var sanıyorum. Nazlı başını iki yana salladı: - Ben babamı bilirim Erol. İnatçıdır... Eğer annem yumuşak baksaydı bu duruma o babamı ikna edebilirdi ancak ama ilk tepkiyi annem verdi. İkisini de görmek istemiyorum. Bugün anneanneme gideceğim. Onda kalacağım bir süre. Benim ne kadar kararlı olduğumu anlasınlar. Erol yutkundu. Dalgınlaşmıştı: - Sanıyorum biraz başımız ağrıyacak bu konuda... Havayı biraz değiştirmek istedi: - Annem seni çok sevdi biliyor musun? Nazlı gülümsedi: - Ben de onu çok sevdim Erol. Ne kadar tatlı, ne kadar mükemmel bir insan. Hayatın acılarını çok çekmiş belli ki... Ama harika bir insan. İki genç sevgiyle baktılar birbirlerine. Erol: - Sakın kendini üzme. Sevgi emek ister hayatım. Biz de gereken çabayı harcayacağız. Her zaman arkandayım. Bana güven olur mu?.. > DEVAMI YARIN