İkisinin de yüzü al al olmuştu...

Bitmek bilmeyen saatler birbiri ardına geçmeye başlamıştı. Doğum odasının zaman zaman kapısı açılıyor, içeriden ya telaşlı bir hemşire, ya da bir hastabakıcı çıkıyor, kimseyle konuşmadan uzaklaşıyorlardı. Bazen de yine hızlı adımlarla hiç konuşmadan odaya giriyorlardı. Kadim Efendi ve Ömer hâlâ aynı yerde, kımıldamadan bekliyorlardı. Neden sonra doğum odası yeniden açıldı, bu sefer tanıdık bir yüz, Arzu'nun doktoru görüldü. Ömer yıldırım gibi atladı doktorun önüne: - Doktor? - Ömer Bey, tebrik ederim, son derece sağlıklı bir oğlunuz oldu. Topaç gibi maşallah. Annenin durumu da iyi. Biraz sonra odaya alacaklar, ikisini de o zaman görebilirsiniz. Ömer sevinçten dili tutulmuş bir vaziyette Kadim Efendiye döndü. Bakışları öyle mutlu, öyle heyecanlıydı ki yaşlı adam gülmekten kendini alamadı: - Haydi evlat, Allah analı babalı büyütsün. Gözün aydın... Ömer yutkundu: - Senin de gözün aydın baba, ikimizin de... Oğlum olmuş, aslan gibi bir oğlum olmuş... Kadim başını salladı: - Ben de dede oldum ya! Hey büyük Allah'ım... Ömer ağlamaklıydı. Kadim ona yaklaştı: - Babanlara haber vermeyecek misin evlat! Bence vermelisin. Torun bu, başka şeye benzemez, bakarsın aranızdaki buzları eritir gider. Ömer başını salladı: - Babam iflas etmek üzereymiş Kadim Baba! Dün oraya gittim ama görüşemedim. Şirketi satıyor babam. Atölyeler kapanmış, borcu çok fazlaymış. Kadim afallamıştı. Kısa sürede toparlandı: - İyi ya, böyle kötü zamanda ilaç gibi gelir bu haber. Onları yalnız bırakmamak lazım şimdi. Ömer başını salladı: - Babama ulaşabilsem, haber vereceğim. Dün eve gittim ama göremedim. Yoklardı. Yine de bu durumdan Arzu'ya bahsetmeyelim, üzülmesin... Omuzlarını kaldırdı Kadim: - Yok evlat, bahsetmem. İçinden kızının bu konuda çok üzgün olmayacağını düşünüyordu. Belki insan olarak "vah, vah" derdi ama kimsenin malında mülkünde gözü olmadığı için çok da dert edeceğini sanmıyordu. Yanlarına yaklaşan hastabakıcı ikisini de daldıkları düşüncelerden kurtardı: - Arzu Hanım ve bebek odasına alındı, görebilirsiniz! Kadim Efendi ve Ömer heyecanla birbirlerine baktılar. İkisinin de yüzü al al olmuştu... DEVAMI YARIN