Müberra Hanım çok sıkıntılıydı!

Ömer sinirlenmişti. Ters bir şekilde baktı ablasına: - Bu işten en memnun olan sensin herhalde, ama hiç heveslenme. Ben Arzu ile evleneceğim. Kim ne derse desin, ne yaparsa yapsın. Gerekirse bu evden giderim. Kimse engel olamayacak. Nermin heyecandan titriyordu âdeta: - Anne duyuyorsun değil mi? Müberra Hanım son derece sıkıntılıydı. Konuşmak bile istemeyerek ayağa kalkıp salondan çıktı. Nermin ayak ayaküstüne atmış, gözlerini kardeşine dikmişti: - Bizim ailemize yakışacak bir gelin getirmeni beklerdik. Ömer acı bir gülümseme ile baktı ablasına: - Senin getirdiğin damat gibi mi? Nermin irkilmişti. Bir an sarardı yüzü ama çabuk toparlandı: - Evet, benim yaptığım hatayı sen yapma işte... Ömer başını iki yana salladı: - Bırak abla bu numaraları... Ben senin ne düşündüğünü biliyorum. Kendi yakalayamadığın mutluluğu başkalarının yakalamasına tahammülün yok senin. Sen mutsuz oldun ya herkes olmalı. Bütün kızlar acı çekmeli. Bu senin yapın... Nermin kendine itiraf edemediği gerçeklerin karşısına net bir şekilde sıralanmasına sinirlenmişti. Asabi bir sesle bağırdı: - Hayatın boyunca beni kıskandın sen. Babamın bana düşkünlüğünü asla kabullenemedin. Ben hiç de mutsuz değilim. Evliliğimi de ben bitirdim. Kimse beni terk etmedi. Ben zaten bitirme kararını vermiştim. Ömer ayağa kalktı: - Neyse ne Nermin Karaman... Benim hayatımı yönetemeyeceksin. Buna izin vermeyeceğim. Hızla salondan çıktı. Nermin dişlerini sıkmıştı: - Görürsün Ömer Bey, ben de o bekçi kızını bu eve gelin diye sokarsam bana da Nermin demesinler. Babamın servetine ortak istemiyorum ben. O servet benim ve oğlumun olacak. Bekçi kızlarının değil... Sert hareketlerle bir kenarda oynamakta olan oğlunu kucakladığı gibi üst kata çıktı. Annesinin odasının kapısı aralıktı. Başını uzattı: - Anne, uyudun mu? Bu oğlan aklını yitirmiş. O bekçi parçasının kızı buldu tabii, okumuş, yakışıklı, hem de çok zengin birini... Oh! Bırakır mı peşini. Kandırdığı besbelli, gözü görmüyor hiçbir şeyi. Ama babam buna asla izin vermez. Düşünsene, şirket bekçisinin kızı hanımefendi olacak. İnanamıyorum, gerçekten inanmıyorum. Müberra Hanım çaresiz bir üzüntüyle baktı kızına. Gözlerinde inanılmaz bir keder vardı... > DEVAMI YARIN