"Nasıl yardımcı olabilirim?.."

Malatya Devlet Hastanesi Beydağı Kampüsüne girdikleri zaman neredeyse öğlen olacaktı. Murat Ahraz Ananın koluna girmiş, polikliniklerin merdivenlerinden çıkmasına yardım ediyordu. İçeri girer girmez de hemen danışmaya yöneldi, önce kendini tanıttı ve sordu: - Ben başhekimle görüşmek istiyorum kardeşim. Kendim de hekimim. Nasıl görüşebileceğim? Danışmadaki sağlık görevlisi hemen telefonu kaldırdı: - Sayın başhekimim, bir üsteğmen geldi. Arapdere karakol komutanıymış. Sizinle konuşmak istiyor. Tamam başhekimim. Telefonu kapatıp Murat'a döndü: - Sizi odasından bekliyor. Murat Ahraz Anaya döndü: - Anacığım, şurada otur, bekle beni. Şimdi geleceğim. Bir yere kımıldama sakın. Emir erine döndü: - Cafer, Ahraz Anaya göz kulak ol. Koşar adımlarla danışmadaki adamın tarif ettiği yöne doğru ilerledi. Başhekim kısa boylu, tıknaz bir adamdı. Ayakta karşıladı Murat'ı: - Hoş geldiniz komutan. Size nasıl yardımcı olabilirim? - Merhabalar Sayın Başhekimim. Ben Murat Ergin. Bir ricam olacaktı sizden. Meslektaşız sizinle... Ardından bütün hikâyeyi anlattı başhekime. Sözlerini bitirdiği zaman başhekim başını salladı: - Gereken her şeyi yaparız Murat Bey, hemen göğüs hastalıklarındaki arkadaşlara havale edeceğim. Ama belki daha ileri tetkikler için Diyarbakır veya Gaziantep'e gitmek gerekebilir. Murat atıldı: - Götürürüz başhekimim. Ama radyolojik teşhisler burada konursa... - Hiçbir sosyal güvencesi yok değil mi? Başını iki yana salladı Murat: - Yok başhekimim. - Anlıyorum, neyse onun için bir çare bulunur. Gözlerini kıstı: - Soyadınız Ergin, Fazıl Sabri Ergin'le bir akrabalık var mı? Murat gülümsedi: - Babam olur... Başhekim yerinden fırladı heyecanla: - Aman Yarabbi... Fazıl Hocanın oğlusunuz ha? Benim hocamdır kendisi. Şu tesadüfe bak! *** Ahraz Kadın Murat'ın bıraktığı yerde oturuyordu. Başhekimle birlikte yanına yaklaşan Murat yaşlı kadının önünde çömeldi ve ellerini tutarak gözlerinin içine bakıp konuşmaya başladı... DEVAMI YARIN