"Neden böyle davrandın hayatım?"

Aradan bir hafta geçmişti. O gün akşam yemeğinde Oğuz heyecanla okulda olanları anlatıyordu. Betül biraz sakinleşmişti. Murat'la oğlunun ilişkisinin seyrekleştiğini, zaman içinde de eriyip gideceğini düşünüyordu. Tam yemekten kalkmak üzerelerken Oğuz'un telefonu çaldı. Delikanlı cep telefonunda yazan numaraya bakınca heyecan içinde bağırdı: - Murat Amca arıyor! Betül nefesini tuttu, sanki cereyana tutulmuş gibi titremeye başlamıştı elleri. Oğuz telaşla açtı telefonu: - Alo! Murat Amca? Nasılsın? Bugün aradım seni ama yokmuşsun. Telefonunu yine odanda unutmaya devam ediyorsun bakıyorum, ne var ne yok? Karşıdan gelen cevap duyulmuyordu. Betül endişe dolu gözlerle seyrediyordu oğlunu. Birden Oğuz'un sevinçle bağırdığını duydu: - Sahi mi söylüyorsun? Ne zaman geliyorsun? Yarın mı? Çok sevindim Murat Amca. İşini bitirince ara beni. Buluşuruz. Vaktin varsa seni annem ve babamla tanıştırmak isterim. Senden çok bahsettim anneme ve babama. Babam tanışmak istiyor. Gözlerini Doğan Beye çevirmişti. Onun "olur" anlamında başını sallaması üzerine ekledi: - Bak babam da çok memnun olacak. Ayarla işini, konuşuruz, haydi öptüm Amca, hoşça kal, çok sevindim gelişine. Telefonu kapattıktan sonra sevinçle döndü: - Yarın İzmir'e geliyormuş, bakın siz de çok seveceksiniz tanıyınca, harika bir insan. Doğan Bey sakin bir tavırla gülümsedi: -Gelsin bakalım tanışalım kendisiyle. Oğlumun kalbini böylesine fetheden adamı tanımak isterim. Betül şaşkın gibiydi. Soluk alamıyordu. Boğuk bir sesle atıldı: - Elalemin adamı, ne gerek var görüşmeye! Oğuz da Doğan Bey de bu tepkiye şaşırmışlardı. Oğuz hayal kırıklığına uğramış bir sesle: - Anne seni anlayamıyorum bazen... Betül agresif bir tavırla bağırdı: - Neden anlayamıyorsun? Kimin nesi belli değil, ne işi var evimizde? Oğuz sinirlenerek kalktı sofradan ve hiçbir şey söylemeden salondan çıktı. Doğan Bey karısına döndü: - Neden böyle davrandın hayatım? Ne var bunda? Oğlumuzun dostu olan bir insanla tanışmak zaten bizim görevimiz... En azından nasıl biri olduğunu değerlendirmemiz açısından... Betül bağırdı elinde olmayarak: - O kadar istiyorsan sen tanış Doğan, ben istemiyorum. Kendisinden bunca yaş büyük bir insanla ne dostluğu bu? Bu adamın kendi yaşıtları yok mu? Garip geliyor bana babası yaşında adamla arkadaşlık... Doğan Bey üstelemedi. Karısının olağan dışı bir sinirlilik halinde olduğunu gözlemleyebiliyordu. Buna nasıl bir anlam vereceğini bilemeden sofradan kalktı. Oğuz odasından hiç çıkmadı gece boyunca. Betül ise tedirgin, sinirli kendi iç dünyasında ise dehşet içinde bütün geceyi uyumadan geçirdi. Sabah Doğan Bey, Oğuz'un kapısını açıp baktığında delikanlı giyinmiş okula gitmeye hazırlanıyordu... > DEVAMI YARIN