Nihal, dikkatle dinlemişti doktoru

Doktor dikkatle muayene yaptıktan sonra Nihal'e giyinmesini söyledi. Kendisi de masasına geçip önündeki evraka bir şeyler yazıp imzaladı: - Şimdi seni ultrasona göndereceğim. Hemen bu odanın beş metre ilerisindeki ikinci kapı. Orada bekle beni, ben geleceğim. Bir de ultrasonu görelim. Şimdilik bir tatsızlık yok. Her şey normal görünüyor. Ultrason sonucunu da aldıktan sonra bazı tavsiyelerim olacak. Her ay kontrole geleceksin bir kere. Hiç aksatmayacaksın. Bazı takviye ilaçlar vereceğim. Gıdana dikkat edeceksin. Biraz zayıf ve güçsüz gördüm seni. Unutma, bundan sonra alacağın her gıda bebeğin için. Onun sağlıklı olabilmesi için sen kendine özen göstermek zorundasın. Nihal dikkatle dinlemişti doktoru. - Peki efendim diyerek başını salladı. Doktorun odasından çıkıp ultrason odasına gidip beklemeye başladı. Yarım saat sonra ultrason kontrolü de yapılmış, her şey normal çıkmıştı. Doktor reçetesini yazıp eline verdi: - Bunları dikkatle kullan kızım. Bir ay sonra tekrar göreceğim seni. Nihal teşekkür edip çıktı hastaneden. Kendisini bekleyen genç kızın yanına gitti. Sibel Hanım kendi servisinde çalışanlardan birisini yardımcı olması amacıyla Nihal'le birlikte göndermişti. Tekrar birlikte belediyeye döndüler. Sibel Hanım olanları dikkatle dinledikten sonra elini uzattı: - Ver bakayım reçeteyi bana... Sonra telefonu kaldırdı: - Ahmet Efendi gelebilir misin? Nihal kadının gösterdiği koltuğa ilişmişti. Sibel Hanım içeri giren odacıya reçeteyi uzattı: - Ahmet Efendi, bir zahmet şu karşıki eczaneden şu ilaçları alıver. Çantasından bir miktar para çıkartıp uzattı: - Al bunu da... Nihal mahcubiyetinden başını kaldıramıyordu. Odacı çıktıktan sonra Sibel Hanım ona baktı: - Utanma kızım, biz senin gibi mağdur olan herkese bunu yapıyoruz. Arkasına yaslandı kadın. Şefkat dolu bakışlarla süzdü Nihal'i: - İnşallah her şey yoluna girecek evladım... Şimdi öğlen burada karnımızı doyurup seninle gidip evraklarını tamamlarız. Birlikte Buca'ya gideriz. Benim de bugün orada işim var zaten. Seni ben götürürüm. Şimdi sen otur, ben işlerimi yapayım. Nihal mahcup bir tavırla gülümsedi: - Peki efendim, tekrar teşekkür ederim. Sibel Hanım önündeki evraklara gömülüverdi birkaç dakika içinde. Nihal ferahlamıştı. İzmir'e gelirken yol boyunca ne olacağını düşünmüş, endişe, korku ve merak içinde bir yolculuk yapmıştı. Hayat korkutuyordu genç kadını. Geleceği hakkında hiçbir olumlu işaret görememişti buraya gelene kadar. Canına kıymayı düşünecek kadar çaresiz hissetmişti kendisini. Ama şimdi olanlardan sonra sanki bir ışık doğmuştu hayatında. Bebeğini büyütecekti artık. Tek amacı buydu. > DEVAMI YARIN