"Onlar mutlu olmamı ister"

Özlem gözlerini açıp, mahmur gözlerle çevresine bakınca gördüğü manzara karşısında birden ayıldı. Bahar'la Nejat diz dize oturuyorlardı. Gözlerini ovuşturarak yanlarına geldi: - El insaf yani, iki dakika gözlerimizi kapattık, neler olmuş böyle, bir daha yatıp kalksam evlenmiş olacaksınız galiba. Üçü birden bir kahkaha patlattılar. Bahar utanmıştı: - Sen ne zaman uyandın? - Yok anam, iyi ki uyandım, baksana uyanmasam daha neler olacaktı kim bilir? Sonra ikinse birden göz kırptı: - Hayırdır, ne iş? Nejat omuzlarını kaldırdı. Bahar ise fısıldar gibi cevap verdi: - Yok bir şey, konuştuk biraz. Özlem gözlerini el ele tutuşmuş iki gence dikmişti: - Anlaşıldı neler konuştuğunuz. Eee, o zaman enişte bey, bu işin şerefine soğuk bir şeyler kap gel bize bakalım. Bu memleketin güneşi yaktı kavurdu beni. Nejat hemen fırladı ayağa ve motorun içine girdi. Özlem aceleyle sokuldu arkadaşının dibine: - Neler oluyor kızım? Bahar mutlu bir şekilde gülümsedi: - Ondan çok hoşlandım Özlem. O da benden... İçim kıpır kıpır. Öyle tutulmaz bir coşku var ki içimde, bağırmak, koşmak, yerlerde yuvarlanmak istiyorum. Aşk bu olsa gerek. Sınır tanımıyor! Yaşamak çok güzel, sevmek çok güzel... Özlem başını salladı: - Ooo, anlaşıldı. Bu hatun sırılsıklam olmuş. Haydi hayırlısı. Cevdet paşayı da unutma bu arada. Hele Kamuran Sultan ne der bu işe. Biliyorsun onları... Bahar omuzlarını silkti: - Onlar benim mutlu olmamı isterler. Hem Nejat'ın nesi var ki? Aslan gibi yakışıklı bir genç. Tahsilli, aklı başında... Özlem düşünceli bir şekilde yere baktı: - Orasını bilemem. Kamuran Sultanının hayata bakışını bilirsin. Asalet düşkünüdür biraz. Alınma, annendir ama sen de biliyorsun bunu. Bahar gülümsedi: - Biliyorum. Ama ben anlatırım, o zaman da anlar. Bir şey demezler. Nejat farklı bir insan. Duygulu, düşünceli, kibar. Bu sırada genç adam elinde üç meşrubat şişesiyle yanlarına gelmişti... DEVAMI YARIN