"Onu çok iyi tanıyorum"

Nejat artık iyice toparlanmıştı. Doktorun sabah verdiği müjdeyi Bahar'a söylemek için sabırsızlanıyordu. Doktor sabah kontrolünden sonra gülümsemiş: - Tamamdır artık Nejat, bu gün öğleden sonra taburcu olabilirsin... Demişti. Bahar hastaneye girer girmez doktorun odasına çıktı. Kapıyı yavaşça vurarak başını uzattı: - Girebilir miyim? - Buyurun Bahar Hanım, tabii. Nejat Beyi gördünüz mü bilmiyorum ama kendisine bu gün güzel bir haber verdik. Artık eve gidebileceğini söyledik. Bahar daha önce olsaydı bu haberi duyunca sevinçten deliye dönerdi ama şimdi boş bakışlarla süzdü doktoru: - Ben sizinle konuşmak istiyorum doktor bey... Nejat'ın bacaklarının durumunu bu gün söyleyelim Nejat'a. Ama biliyorsunuz ben Amerika'yla irtibat halindeyim. Ve hemen muameleleri yapar yapmaz Nejat'ı oraya göndereceğim. Sizden ricam, bu tedavinin parasının benim tarafımdan karşılanacağını eşimin bilmemesi. Bunun yerine başka bir şey söyleyemez miyiz? Beni, benim ailemi hiç karıştırmadan... Ne olur, bu onun mutluluğu, geleceği için çok önemli. Mesela devlet karşılıyor diyemez miyiz? Ne bileyim, askeriye karşılasa mesela... Doktor hayretle dinliyordu genç kadını: - Ama neden böyle bir şeye ihtiyaç duyuyorsunuz ki... Bahar yutkundu: - Bu çok özel bir mesele... Eğer bu tedaviyi benim karşıladığımı eşim bilirse asla razı olmaz. Onu çok iyi tanıyorum. Ömür boyu kötürüm kalmayı kabullenir ama asla razı olmaz. Doktor omuzlarını kaldırdı: - Bu eğer onun iyiliği ve geleceği içinse mutlaka bir yol bulunur küçük hanım. Siz merak etmeyin. Ben hallederim bu konuyu. Siz muameleleri yaptırın ve Nejat Beyle birlikte benim odama gelin. Burada her şeyi anlatırız. Bahar minnetle teşekkür ederek çıktı doktorun odasından. Ayakları ilk defa geri geri gidiyordu. Nejat'ın yanına girdiği zaman genç adamın yüzünde gülücükler açıyordu sanki. DEVAMI YARIN