Ortalık ana baba gününe dönmüştü

Gülbahar kocasının ölümünü son derece soğukkanlı bir şekilde karşılamıştı. Doktor Fazıl Beyler köyden gittiğinden beri onun konuştuğunu kimse duymamıştı. Yine hiçbir şey söylemedi. Son derece katı bakışlarını artık canlı olmayan kocasının naaşı üzerinde gezdirirken onun içinde yaşadıklarını dışarıdan kimsenin anlaması mümkün değildi. Pakize'nin desteğiyle gelmişti olay yerine. Kayınvalidesi ve kayınpederinin çılgın feryatlarının yanında sessizce duruyordu bir köşede. Ortalık ana baba gününe dönmüştü. Az sonra jandarma geldi. Komutan Serdar sıkıntılı bir şekilde bağırdı: - Olacağı buydu zaten. Bu cehalet kökünüzü kurutacak sizin. Buyurun bakalım, kininiz, nefretiniz yüzünden bir can daha gitti. Nereye kadar bu? Ökkeş'in karşısına dikildi: - Bana bak! Bir oğul kaybettin, acın büyük biliyorum ama bundan sonra karşı taraftan bir tek kişinin öldüğünü, öldürüldüğünü duyarsam; şunu bilmiş ol ki seni sorgusuz sualsiz alırım içeriye. Hayatının geri kalanını dört duvar arasında geçirirsin. Azmettirici diye atarım içeri. Bu bitecek. Şimdi Arapdere'ye gidip aynı şeyleri onlara da söyleyeceğim. Bu iş burada ya bitecek ya bitecek! Gülbahar bir çizgi halini almış dudaklarını diliyle ıslattı. Üşüyordu. O sırada gördü kendi babasını. Yüzüne bir ışık yayılır gibi oldu. Hemen onun yanına gitti. Babası Davut gürültülü bir şekilde temizledi boğazını: - Yolda jandarmayı gördüm. Komutan seslendi damadını vurdular diye. Köye gidiyordum ben. Allah rahmet eylesin... Gülbahar başını salladı. Davut yutkundu: - Gelemedik kusura bakma, bebeğin de ölmüş. Olur böyle şeyler, bir can gider bir can gelir... Saçmaladığının farkına varmış olacak ki aniden sustu. Gülbahar'ın yüzündeki ışık yok olmuştu. Pakize yavaşça sokuldu yanlarına: - Davut Efendi, bu kız ne olacak şimdi? Davut ellerini kaldırdı: - Ben bilmem! Onun ailesi kocasının ailesi. Artık anası da onlar, babası da onlar. Onların yanında, onlar ne derse o olacak. Nerede görülmüş kocasını kaybeden gelinin baba evine döndüğü! Pakize yüzünü buruşturdu: - Nasıl insanlarsınız bilmem ki... Eğildi Gülbahar'ın kulağına: - Oturup konuşur, bir karar veririz Gülbahar. Zincirleri kırmanın zamanı geldi kızım... DEVAMI YARIN