"Sana kolaylıklar dilerim oğlum..."

Patron gözlerini kısarak dikkatle baktı genç adamın yüzüne: - Ne yani sen şimdi Cevdet Boran'ın damadı mısın? Nejat başını salladı: - Evet efendim. Biz geçen hafta evlendik. Patron şaşkın bir gülümseme ile iki elini birbirine vurdu: - Vay be! Yapma yahu! Nejat eklemek ihtiyacını duydu: - Cevdet Beyin onayı olmadan gerçekleşti bu evlilik. O sebeple benimle ilgili olumsuz düşünceleri var. İstemediler beni... Adam arkasına yaslandı: - Sinirlendiği belli, bana telefon etti ve seni işten çıkartmamı söyledi, örtülü olarak ufak bir tehdit de aldım. Bir daha rezervasyon yaptırmayacağını falan söyledi. Nejat'ın yüzü bulutlanmıştı: - Sizi zor duruma düşürmek istemem efendim. Hemen ilişiğimi kesebilirim. Patron iyi bir adamdı. Başını iki yana salladı: - Yok, olmaz öyle şey, bak ne düşündüm, sen zaten önümüzdeki ay askersin. Sana bu ay izin vereceğim. Ücretli izin. Maaşını git muhasebeden al. Sonra da işe gelme. Böylece iş hallolmuş olur. Senden memnunum ben, iyi bir gençsin. Böyle bir kötülük yapamam sana. Tabii Cevdet Beyi de gücendirmek istemem. Ücretli izinli olduğunu sen ve ben bileceğiz sadece. Anlaştık mı? Nejat yutkundu: - Çok teşekkür ederim efendim. Sağ olun. Patron gülümsedi: - Sert taşa çarpmışsın oğlum, Cevdet Bey kurnaz bir adamdır. Uğraşır seninle. Genç adam omuz silkti: - Nereye kadar uğraşacak efenim? Ben karımı seviyorum, o da beni seviyor. Bütün bu engelleri karşılamaya hazırız biz. Omuzlarını silkti patron: - Tamam o zaman. Sana kolaylıklar dilerim oğlum. Düğün hediyesi olarak bir maaş da ikramiye veriyorum sana. Git muhasebeden hesabını kes. Allah yardımcın olsun. Nejat sevinçle teşekkür etti. İlaç gibi gelmişti bu ikramiye. Hemen muhasebeye koştu ve hesabını kesti. Tatil köyündeki odasından eşyalarını topladı. Aydın'a dönecekti. Eğer bu ay için geçici bir iş bulabilirse epey toplu parası olacaktı. Arkadaşlarıyla vedalaşıp ayrıldı. Gümüldür'den otobüse binip Aydın'a gitti. İrfan Beyi görecekti... DEVAMI YARIN