Şaşkın gözlerle baktı kocasına!

Haydar kahvecinin getirdiği çaydan büyükçe bir yudum aldıktan sonra arkasına yaslandı: - Beklerler mi bilmem... Konuşurum ama bu sefer seni götürmeyeceğim. - Götürme ağabey, söz verdim sana, her şeyi sen ayarla... Yaşar sevinmişti. Haydar öne doğru eğildi: - Oğlanı da verelim bir yere. Bu işte iyi para var. Sıkıntılı bir gülümseme ile başını salladı Yaşar: - Oğlan kaçtı Haydar... Bu sabah kalktık ki çekip gitmiş. Adam gözlerini açtı: - Yapma yahu? Bacak kadar çocuk nereye kaçar? Nereye gitmiş? Yaşar omuzlarını kaldırdı: - Ne bileyim ben nereye gitmiş, anası bağırıp duruyordu evde. Bıraktım çıktım. Kim uğraşacak onunla... Peşinden koşacak değilim. Haydar arkasına yaslandı: - Bir boğaz eksilmiş işte... Şu işi ben konuşayım isteyen aileyle. Beklemeye razı gelirlerse anlaşırız. Belki önden birkaç kuruş bile alabiliriz. Yaşar heyecanlanmıştı: - Ocağına düştüm ağabey, şu işi hallet... Söz sana alacağımızın yarısı senin. Haydar kalkmıştı masadan: - Anlaştık. Bu sefer kaypaklık istemem ama. Ne kadar zaman kalmış sen onu öğren karından. Ben de ona göre söyleyeyim. Haydi şimdilik eyvallah, yarın burada konuşuruz yine... *** Yaşar da adamın arkasından çay parasını ödeyip hemen fırladı dışarıya. Hızlı adımlarla evine döndü. Hacer hâlâ kapının eşiğinde oturmuş ağlıyordu. Nezihe yanında onu teselliye çalışıyordu. Yaşar'ın geldiğini görünce hemen fırladı ayağa: - Seninki geliyor Hacer, ben gidiyorum. Kadın hızla uzaklaştı. Yaşar ters bakışlarla kadın gözden kaybolana kadar süzdü onu. Sonra Hacer'e yaklaştı: - Gir kız içeri. Ne oturup duruyorsun sokaklarda, yürü! Omzundan tuttuğu gibi itekleyerek soktu genç kadını. Hacer ağlamaktan şişmiş gözleriyle baktı kocasına: - Polise gittim, Hakan'ımı bulsunlar diye, onlardan haber bekliyorum. - Bırak Hakan'ı şimdi. Sen ne zaman doğum yapacaksın? Hacer irkildi. Şaşkın gözlerle baktı kocasına: - Ne diye sordun şimdi bunu? Pis pis sırıtıyordu Yaşar. Titredi Hacer bu ifadeyi görünce. Canı çekiliyordu sanki... > DEVAMI YARIN