Şevval hayretler içinde kalmıştı!

Birden genç adam masasından kalkıp genç kıza yetişti ve kolundan tutup kendine döndürdü. Şevval şaşkınlıktan ve kokudan ölecek gibi olmuştu. - Ne yapıyorsun? - Seninle konuşmam lazım. Bana arkanı dönme... Genç kız korkuyla içeriye baktı. Dursun hâlâ kasada işiyle meşguldü. Ama eğer kafasını kaldıracak olsa her ikisini de tabak gibi görecekti. Şevval silkeledi kolunu ve bir adım geri çekildi: - Bırak benim peşimi, benim senin gibi beylerle işim olmaz. Ne istiyorsun? Tamer kararlıydı: - Eğer benimle konuşmayı kabul etmezsen burada bağırırım, gider amcana söylerim. Genç kız çaresiz başını salladı: - Tamam, zaman veremem, işim bitince ancak... Tamer istediğini koparmış olmaktan memnun gülümsedi: - Burada oturuyorum ve gün boyu kalkmayacağım. Bekleyeceğim. Gerçekten de öğleden sonraya kadar masasından kımıldamadı. Yanında kimse yoktu. Birkaç kişi gelip masasına oturmak istese de genç adam izin vermedi. Elindeki kitabını okuyormuş gibi yapıyordu ama aslında bütün gün genç kızı gözetlemekten başka hiçbir şey yapmamıştı. Neden sonra Şevval gözüyle işaret etti genç adama. Tamer hemen fırladı yerinden. Bir gün önce konuştukları koruluğa gelmişlerdi yine. Şevval sıkıntılı bir şekilde döndü ve dik dik baktı delikanlının yüzüne: - Söyle, ne istiyorsun? - Seni... Beni âşık ettin kendine Şevval. Seninle evlenmek konusunda gayet ciddiyim. Seni alıp buradan götürmek istiyorum. Sana muhteşem bir hayat ve rahatlık vermek istiyorum. Sen buralara göre bir kız değilsin. Çok samimiyim inan bana! Şevval kuşkuyla gezdirdi gözlerini Tamer'in yüzünde: - İnanamıyorum, hiç tanımadığın, huyunu, suyunu bilmediğin bir insana nasıl evlenme teklif edersin? Bunun neresinde ciddiyet var söyler misin?.. Tamer omuzlarını kaldırdı: - Bu yıldırım aşkı. Bak sana bir gelecek vaat ediyorum. Kandırmak falan yok. Evlilik diyorum, evlilik. Soyadımı vermek istiyorum sana. Alaycı bir ifade ile güldü Şevval: - Senin anan baban yok mu? - Merak etme, onlar bana güvenir ve benim seçimlerimi kabullenir. Şevval hayretler içindeydi. Karşısında âdeta ağlamaklı bir adam duruyor ve yalvarıyordu... DEVAMI YARIN