"Siz mükemmel bir kadınsınız!.."

Hastane odası kalabalıktı. Hülya, Ahmet, anneanne Saadet Hanım hastabakıcıların getirdiği sandalyelere oturmuşlardı. Müjgan Hanım Elmas'ın başucundaydı. İrfan Bey ise kalorifere dayanmış Ahmet'le konuşuyordu. Ayakta duran iki kişi ise Erol ve Nazlı'ydı. Sonunda İrfan Beyin öksürüğü duyuldu: - Efendim, hastamızı daha fazla bekletmeyelim. Asıl amacımıza gelelim. Biz burada bu hastane odasında olağanın dışında bir olay için toplandık. Allah razı olsun başhekim Necati'den. Bize bu sıra dışı olayın gerçekleşmesi için izin verdi. Bu olayın Elmas'ın sağlığında çok daha iyileştirici unsurlar olacağını düşündü. Sözü fazla uzatmayalım. Gülümseyerek iki gence baktı: - Gelin bakayım yanıma.... Elini cebine sokup iki yüzük çıkardı: - Bu güzel görevi bana verdiniz. Ben sizin mutluluğunuz için arada bir vesileyim. Bu iki pırıl pırıl gencimizi ileride kuracakları mutlu yuvanın temellerini atmak üzere yanıma çağırdım. Birbirinize saygı ve sevginiz hiç eksilmesin, daima birbirinizi kollayın. Hep mutlu olun... Yüzükleri gençlerin parmaklarına taktı özenle: - Allah mutlu etsin... Elmas ağlıyordu. Müjgan Hanımın elini tutmuş ama gözlerini oğluna ve Nazlı'ya çevirmişti. Nazlı ve Erol önce onun elini öptüler sonra sevgiyle sarıldılar. Ardından odadaki herkesi kucakladılar. Ahmet, Erol'a sarıldı: - Kızım sana emanet. Ona ömrünün sonuna kadar destek ol, sakın bırakma. Sevginin arkasında dur daima. Hiçbir engel seni yıldırmasın. Ben bundan sonra senin kayınpederin değil babanım ve hep yanındayım oğlum. Bu mutlu tabloyu herkes gözyaşları içinde izliyordu. Hülya da kızını ve damadını kutladıktan sonra Elmas'ın yanına geldi: - Elmas Hanım, sizin için her şeyi yapacağız... Allah'ın izniyle sizi ayağa kaldıracağız kardeşim. Elmas gözleri dolu dolu gülümsedi: - Siz mükemmel bir kadınsınız Hülya Hanım. Benim fazla zamanım yok. Ama yüreğim rahat. Oğluma bir aile olacağınızı anlıyorum ve inanıyorum. O babasız büyüdü. Bir aile sıcaklığını sadece benim yanımda tek taraflı yaşadı. Ama ben rahat göçeceğim bu dünyadan. Bileceğim ki artık oğlum yıllardır hasret kaldığı sıcak bir yuvanın ferdi olacak. Allah sizden razı olsun. Anlayışınıza, faziletli davranışınıza çok ama çok teşekkür ederim. Ahmet gerçekten bunlara layık bir insandı. Eskiden yaşanmış bir hikaye ama o her zaman en iyisine, en doğrusuna layıktı. Ama bu yaşananlar ne olur kimse tarafından hele çocuklarımız tarafından bilinmesin. Hülya onun elini tuttu: - Bu sadece üçümüzün arasında gizli kalacak Elmas Hanım. Ama hiç merak etmeyin. Ben her zaman bu hikâyeye saygı duydum, ölene kadar da saygı duyacağım. Elmas minnetle gülümsedi. Ahmet de yaşlı gözlerle onları seyrediyordu uzaktan... SON