"Sokağa atamam bu yavrucağı!.."

Hacer yutkundu. Korku dolu gözlerle masadakilere baktı. Hayatı boyunca yalan söylememeyi öğrenmişti. Fısıltıyla konuşmaya başladı ve başından geçenleri en başından anlattı. Münevver Hanım kollarını masaya dayamış, dikkatle dinliyordu Hacer'i. Gözleri dolu dolu olmuştu. O ana kadar sert tutumundan taviz vermeyen Betül yumuşamıştı. Merakla sordu: - Peki ne yapacaksın? Hacer boynunu büktü: - Bilmiyorum abla, bir yerlerde iş bulursam eğer tutunurum hayata. Ekmek paramı kazanabilirsem karnımdaki yavrumu büyütürüm. Bir o kaldı elimde. İki yavrum da bilmediğim yerlerde şimdi. Haydi kızım için korkmuyorum. İyi kötü bir yere gitti. Hiç olmazsa sıcak bir yuvadadır diye düşünüyorum ama Hakan'ım. Daha beş buçuk yaşında. Kurtlara kuşlara göz göre göre yem oldu oğlum. Elimden bir şey gelmedi. Sahip çıkamadım ona... Hiç olmazsa karnımdaki yavruma sahip çıkayım. Onun için mücadele edeyim diyorum. Hikmet Kemal Bey ağlamaklıydı. Tok sesiyle atıldı: - Haydi bakalım, şimdi hepsini unutalım. Betül sen giyecek bir şeyler ver kızıma. Bir banyo yapsın, rahatlasın, salondaki divanda yatar bu gece. Yarın ola gün ola. Hacer telaşla atıldı: - Ben sizi rahatsız etmeyeyim amca. Sağ olun, var olun, karnımı doyurdunuz. Yük olmayayım. Gideyim ben... Münevver Hanım ağlamaklı bir sesle itiraz etti: - Nereye gideceksin kızım? Yerin mi var, yatarsın şuracıkta işte. Sıcacık ev. İliğin kemiğin ısınır. Hikmet Beyin söylediği gibi yarın olsun bakalım. Betül ayağa kalkmıştı. Az önceki katı tutumundan eser kalmamıştı: - Gel bakalım Hacer, ben sana rahat bir kıyafet vereyim. Ölçülerimiz birbirine uyuyor. Babamın dediği gibi bir de sıcak banyo yap. Hacer minnetle baktı bu iyi kalpli insanlara: - Ben size borcumu nasıl öderim bilemem ki... Hikmet Bey gülümsedi: - Borç mu olur kızım, insanlık öldü mü? Biz doğru insanı gözünden anlarız. Sen iyi kalpli, düzgün ama şanssız bir kızsın. İnşallah bundan sonrası iyi olur yavrum. Haydi... Hacer banyoya gidince Münevver Hanım içini çekti: - Çok üzüldüm Hikmet Bey. Kalsın bizde bu kızcağız. Bana yardım eder ev işlerinde. Bir boğaz değil mi. Bak kızımız da doktor. Doğumunda falan yardımı olur. Hikmet Bey başını salladı: - Ben de öyle düşünüyorum Münevver Hanım. Göz göre göre sokağa atamam bu yavrucağı!.. > DEVAMI YARIN