Yaşadığı gerginliğe dayanamıyordu!..

Muhtarlığın kapısının önüne gelince gözlüklerini çıkardı ve içeriye girdi. Seyfi Efendi onu görünce ayağa kalktı: - Hoş geldin Uğur Bey oğlum... - Hoş bulduk Muhtar Bey... Tokalaştılar. Seyfi Efendi Neriman'a döndü ve gülümsedi: - İşte Neriman kızım, ben sizi yalnız bırakayım... Neriman'ın gözlerine bakan Uğur kısa süren bir şaşkınlık yaşadı. Yıllar çok şey alıp götürmüştü genç kadından. Yüzünde ve alnında derin çizgiler oluşmuştu. Bakışlarındaki hüzün daha da kuvvetlenmiş, insanı huzursuz eden bir şekil almıştı. "Sokakta görsem tanımakta güçlük çekerdim" diye geçirdi içinden. Ne yapacağını bilemedi. Sadece boğuk bir sesle fısıldadı: - Merhaba Neriman! Neriman siyah gözlerini kıstı. Sadece başını eğdi karşılık olarak. Uğur ne demesi gerektiğini düşünüyordu. Kendiliğinden döküldü kelimeler dudaklarından: - Nasılsın? Yorgun görünüyorsun! Genç kadın başını kaldırdı: - Ne istiyorsun Uğur? Neden geldin? Adam yutkundu. Kısık bir sesle: - Ben... Ben sadece kızları... kızlar için geldim. Neriman'ın dudaklarında acı bir tebessüm belirdi: - Kız olduklarını biliyorsun ha? Seyfi Amca mı söyledi? Başını iki yana salladı Uğur: - Yok, şey, hayır, o söylemedi, geçen sene annemi kaybettik. O zaman öğrendim. Akrabalardan... Neriman irkildi: - Leman Hanım öldü ha? Gülümsedi kendi kendine, ardından mırıldandı duyulur duyulmaz bir sesle: - Allah rahmet eylesin, ne diyelim... Uğur yaşadığı gerginliğe dayanamadı. Âdeta inledi: - Yapma böyle Neriman, kendimi senin yanında ezik hissetmeme izin verme lütfen, yüreğim daralıyor, benim açımdan düşün olanları. Ben... Ben suçluyum biliyorum ama yapamadım... Beceremedim... Neriman arkasına yaslandı: - Kimseyi suçlamıyorum ben Uğur. Gittin, güle güle git. Benim derdim neden geldiğinle... Ne istiyorsun artık? Hayatımdan şimşek gibi çıktın, yine aynı şekilde şimşek gibi gireceğini mi sanıyorsun? Uğur allak bullak olmuştu. Başını iki yana salladı: - Ha.. Hayır... Ben, ben sadece kızlarımı görmek, tanımak istiyorum. Artık durumum çok iyi, halim vaktim yerinde. Büyük bir şirketin sahibiyim. Neriman alaylı bir ses tonuyla kesti onun lafını: - Yani babalık yapacaksın ha? On beş sene sonra, cinsiyetlerini bile yeni öğrendiğin çocuklarına babalık yapmaya geldin öyle mi? Uğur acıyla inledi: - Kırıyorsun Neriman! Genç kadın ayağa kalktı: - Kırılmak zor şeydir Uğur, öyle kırıklar var ki hayatının sonuna kadar tamir olamıyor, her fırsatta yeniden açılıyor. Zor şeydir, sen bunu taşıyabilecek kadar yürekli değilsindir!.. > DEVAMI YARIN