Yaşlı adam panik içindeydi

Arif Sıtkı Bey şirketin muhasebecisinin kendisini görmek istemesi üzerine ceketini yerine astı. Oysa bir an önce eve gitmeyi düşünüyordu. Yorulmuştu. Sekreterinin telefonu gelince ister istemez kabul etmişti muhasebeciyi. Kapı çalınınca tok sesiyle seslendi: - Gelin... İçeriye giren beyaz saçlı, uzun boylu, tel çerçeveli gözlükleri olan elli yaşlarındaki adam biraz sıkıntılı bir yüz ifadesi ile: - Arif Sıtkı Bey, konuşmamız lazım, diye başladı söze: - Otur Refik. Bir kahve söyleyeyim önce. Telefona uzanıp sekreterine iki sade kahve ısmarladı. Ardından ellerini birbirine kenetleyerek öne doğru eğildi: - Hayırdır Refik, tatsız bir şey mi var? Refik Tezcan dudaklarını ısırdı: - Beyefendi, durumumuz çok kötü. Size geçen ay da anlatmaya çalıştım ama sanırım dikkate almadınız. Önümüzdeki hafta çok yüklü bir ödeme yapmamız gerekiyor ama maalesef, ödememiz imkânsız. Satışlar ve siparişler değil bu ödemeyi karşılamayı, maaşlara bile yetmiyor. Bu ay yine bir kısım çalışana ödeme yapamayacağız. Zaten sigortalarını bir senedir yatıramıyoruz. İkinci dilim vergi borcumuzda ceza yedik. Fakat bu haftaki ödeme bankaya. Arif Sıtkı Bey gözlerini kıstı: - Bu kadar kötü ha? Bu işin ciddiyetini neden bana söylemedin? Refik Tezcan hemen itiraz etti: - Söyledim beyefendi, geçen ay size söyledim. Odanıza geldim ayaküstü dinlediniz beni. Ciddiye almadınız, sen yaparsın bir şeyler deyip gittiniz. Artık bir şey yapamayacağım. Arif Sıtkı Karaman telaşlanmıştı: - Ne olur peki? - Haciz kararı gelebilir beyim. Hem de hiç acımadan. - Yapma yahu... Çaresi? - Üzerinizdeki malları derhal başkasına geçirin derim ben. Arif bey fırladı ayağa: - Kime geçireyim yahu, hanımın üzerine geçirsem olur mu? Hanımınız olmaz beyefendi. Hanımefendinin de şirkette hissesi var. Yaşlı adam panik içindeydi. - O zaman kızım... Nermin'in üzerine geçireyim. Ya da torunun... Refik Bey başını salladı: - Bu olabilir. Nermin Hanımın üzerine geçirebilirsiniz... > DEVAMI YARIN