"Yukarıdaki küçük oda Çoşkun'a ait "

Alev yeni evine ve kendine ait odasına taşındığı zaman sevincinden ve mutluluğundan yerinde duramıyordu. Evin her tarafını geziyor, inanılmaz bir huzur içinde şakıyordu âdeta: - Bak anne, perdeler ne kadar güzel oldu değil mi? Şuna bak, şuna... Bu konsolu ben eskicide buldum biliyor musun? Coşkun da bayıldı... Hele Coşkun'un odasını görsen... Yukarıdaki küçük odayı ona verdik. Dün onun odası da yerleştirildi. Çok şirin oldu. Çalışma masasını da eskiciden buldum. Ona da bayıldı. Leman Hanım kızını ziyaretine gelmişti. Ana kız yeni evi tetkik ediyorlardı. Alev gülümsedi: - Haydi anne gel, bir şeyler hazırlayalım akşam için. Ben zeytinyağlı bir şeyler yaptım; ama pilavı sana bıraktım. Sen çok güzel yapıyorsun. Leman Hanım kızının mutlu olduğunu görüyor ve inanılmaz bir sevinç duyuyordu. Başını anlamlı bir şekilde salladı: - Hayat ne tuhaf değil mi Alev? Birkaç ay önce şunları yaşayacağımızı hayal bile edemeyecek kadar karamsardık... Alev durgunlaştı: - Bana o günleri hatırlatma anne... Ben bir kâbus yaşadım. Yaptığım hatanın bedelini çok ağır ödedim. Ama çok şükür. Coşkun mükemmel bir insan. Bazen diyorum ki eğer onları yaşamasaydım, Coşkun'u tanımayacaktım. Leman Hanım başını salladı: - Doğru kızım, Allah mesut bahtiyar etsin. Çok iyi bir çocuk Coşkun. Aklı başında, kültürlü, tahsilli, koskoca beyin doktoru... Alev gülümsedi: - O da doğuma kadar derslere ağırlık verecek. Sene sonunda doçentlik imtihanı var. Sonra da profesör olacak. Bana, ileride çalışmak istersem çalışabileceğimi söyledi ama bana kalırsa o evde oturup bebekle ilgilenmemi istiyor. Belki çocuk biraz büyüdükten sonra bir şeyler yapabilirim. Leman Hanım dudaklarını ısırdı: - İnşallah doğacak bebeğine de sana davrandığı gibi şefkatle ve sevgiyle davranır. Alev heyecanla atıldı: - Tabii ki ondan hiç şüphem yok. O benden çok heyecanlı. Şimdiden benimsedi bile. Hayaller kuruyor, onunla gezecekmiş, maçlara gidecekmiş falan filan... Leman Hanım gülümsedi: - Haydi bakalım, inşallah oğlan olur o zaman. Alev kaşlarını kaldırdı: - Başka şansı yokmuş!.. Coşkun öyle diyor!.. > DEVAMI YARIN