"Zeynep'i elimden alamayacaksınız"

Kerim Bey sigara üzerine sigara içiyordu ofisinde. Yerinde duramıyor, sürekli pencereye gidip dışarıyı gözlüyor ve saatine bakıyordu. Birisini beklediği belliydi. Nihayet beklediği misafir gelmiş olacak ki sekreteri başını uzatarak konuğu olduğunu haber verdi. Kerim Bey telaşla bağırdı: - Hemen al içeri ve telefon bağlama... Halil kupkuru suratıyla adeta panayırlarda oynatılan kuklalar gibi elini kolunu sallayarak girdi içeriye. Dudaklarında her zaman olduğu gibi alaycı bir tebessüm vardı: - Merhaba Kerim Bey... - Nerede kaldın Halil? Saatlerdir seni bekliyorum. Halil hiç cevap vermeden maroken koltuklardan birine gömüldü. Teklifsizce sehpanın üzerindeki mermer sigaralıktan bir tane alarak yaktı ve etrafına bakındı: - Hayırdır? - Halletmen gereken işler var Halil. Gerekirse kökünden halledeceksin. (......) Oteli'nde kalan birisi var Adı Selim. Selim Türkmen. Bu adamdan kurtulmam lazım. Nasıl yaparsan yap, onu buradan uzaklaştır. Nereye uzaklaştırırsan... Halil omuzlarını kaldırdı: - Benim yapacağım işler bellidir Kerim Bey. Cinayet yok bunların arasında. Bundan sıyrılamam. Ömrümün geri kalanını da böyle bir suçtan içeri girerek hapiste geçirmek istemem. Ama bir başka yolu da var bu adamdan kurtulmanın. Mesela hapse girebilir.... Cebinde esrar taşımak suçundan yakalanabilir. Kerim Bey memnun bir ifade ile gülümsedi: - İşini biliyorsun sen, ücretin neyse, iki katını ödeyeceğim sana. Bir an önce hallet bu meseleyi. İkincisi ise, kızım hâlâ o serseriyle birlikte.... Ben kendi adamlarımla halletmeye çalıştım ama umduğumdan cesur çıktı bu adam. Ondan da kurtulmam lazım. Kızımın o adamdan nefret etmesi lazım. - Ona da aynı şekilde bir tezgah planlayabilirim. Kerim Bey dudak büktü: - Bu dikkat çeker... Başka bir şey olmalı... Mesela bir başka kadın.... Halil başıyla onayladı dudaklarını gererek: - Sizin de çözüm bulmakta benden aşağı kalır yanınız yok Kerim Bey.... Merak etmeyin. Ama kadına da biraz bir şeyler ödememiz gerekebilir... Kerim elini kaldırdı: - Parayı düşünme. Bir an önce kurtulmam lazım bu iki insandan.... Halil ayağa kalkmıştı. Bu haliyle canlı bir cenazeyi andırıyordu. Pis bir şekilde sırıttı: - Tamamlanmış bilin... Fazla uzun sürmeyecek.... Uzun bacaklarıyla iki adımda kapıya geldi. Kapı kapandıktan sonra biraz olsun rahatlamış bir şekilde oturdu koltuğuna Kerim Bey: "Bana karşı çıkmak neymiş göreceksiniz ikiniz de! İkinizden de kurtulacağım. Zeynep'i elimden alamayacaksınız. Sizin istedikleriniz değil, benim istediklerim olacak!" > DEVAMI YARIN