İtibar kampanyası

Uzun müddettir beni bu kadar heyecanlandıran bir hareket olmamıştı. Türk Lirasına itibar kampanyasına bütün kalbimle katılıyorum. Bu saate kadar kimler bu ülkenin ekonomisini bu hale getirdiler, hangi yetersizler parayı pula çevirdiler gibi soruları artık geride bırakmanın zamanı gelmişti doğrusu. Kim yaptıysa yaptı. Önemli olan bundan sonra silkinip tekrar ayağa kalkmak. Cebimizde dolar taşıyarak, dolarla ev tutup dolarla maaş alarak, dolar bazında borçlanıp dolar bazında yaşayarak elbette düze çıkamayız. Evet, Türk Lirası taşıdığımızda paramız her an değer kaybetme riskiyle karşı karşıya; doğru. Ama biraz dişimizi sıkmadan bu sıkıntıları atlatamayacağız. Kimseden hayır beklemeden kendi işimizi kendimiz yapalım. Maaşı alır almaz en yakın döviz bürosunu koşturup paramızı çevirmeyelim. Bırakalım Türk Lirası birazcık nefes alsın. Herkes ikinci bir şansı hak eder. Paramıza bu şansı tanımamız lazım. Kendi ülkemizde kendi para birimimizle yaşayamıyorsak eğer, başka güçlere boyun eğmekten başka çaremiz kalmaz. Bu hareketin devlet zoruyla değil tamamen gönüllü olarak doğması ise başka bir hoşluk. Pekala devlet, Türk Lirası haricinde para taşımayı yasaklayabilirdi. Bunlar geçmişte vuku bulmuş olaylar. Rahmetli Özal'a kadar yabancı para, yabancı sigara vs. bulundurmak suçtu. Asla onaylamadığım bir yaptırım! İnsanlar özgür iradeleriyle birtakım fikirlere katılmalılar. Bugünkü şartlarda halkın bir defa daha fedakarlık yapması gerektiği ortada. Ve yapacaktır! Hep yaptığı gibi bir kez daha yapacaktır. Talep gören Türk Lirası ise bulduğu moralle biraz toparlanıp kendine gelecektir. Tabii kısa vadede olağanüstü hareketlenme beklemekte saflık olur. Ama hiç yoktan iyidir cebimizde paramızı doğal yüzüyle taşımak. Durmadan şikayet etmeyi bir tarafa bırakıp üzerimize düşenin ne olduğunu bulmak ve soruna bir köşesinden sahip çıkmak, çözüm aramak bizim aynı zamanda vatandaşlık görevimiz. Bardağın boş olduğunu haykırıp gözyaşlarına boğularak işin içinden çıkamayız. Bu durumda ülkemizi hâlâ çok sevdiğimizi, gidecek başka yerimizin olmadığını, her çakıl taşına hayranlık duyduğumuzu ve ona sahip çıkacağımızı ispat edelim. Bırakalım kötü örnekler kendi yüzlerine bakmaya mahkum halde bunalsınlar. Onları kendileriyle başbaşa bırakmak verilebilecek en büyük ceza. Vicdanlarının sesiyle kavga edip dururken biz eski gücümüzü toplamaya çalışalım. Hâlâ güneş doğuyorsa, hâlâ çocuklar neşe içinde gülüyorsa; hâlâ bir umut var demektir. Yarınların bizi mutlu edebilmesi için bugünden biraz sıkıntı çekmekse çare; gelin razı olalım. Şu anda verebileceğimiz destek Türk Lirasını sevmek, ona güvenmekse, esirgemeyelim.