Kankigiller gençliği

İnsanoğlu tuhaftır. Bu bir sır değil elbette. Siz verdikçe o almak ister. Hiç gocunmaz. Çok az istisna vardır bu kuralı bozmaya yeltenecek çok az örnek... Aç gözlülüğümüz nereden geliyor, neden hiçbir şey ve hiçbir miktar yeterli olmuyor; bilinmez. Bunların nereden çıktığını merak edeceksiniz. Bunlar hiç bitmiyor ki! Ne yana dönsem, kime baksam bu fikirlerimin onaylanmasına yol açacak olaylar görüyorum. Özellikle gençler arasında... Çocukların bütün meselesi, bütün hedefi para olmuş. Uyanık ve kurnaz ifadelerle dünyayı süzüyorlar. Nasıl kısa yoldan zengin olunur, nasıl şöhrete kavuşulur diye kafa patlatıyorlar. Bu hazin miras ne yazık ki önceki nesillerin hatırası. Pırıl pırıl beyinler heba oluyor. Edebiyatla, bilimle, felsefeyle ilgilenenler yok denecek kadar az. Köşe dönücü zihniyet iliklerimize kadar işlemiş olduğu için bu gençlere kızamıyorsunuz da. Hangi yüzle, ne diyeceksiniz? Televizyon kanallarından birisinde Kankigiller diye bir program var. Meğer uzun zamandan beri yayınlanıyormuş. Kendilerini Kankigiller olarak adlandıran iki tane genç insan... Hallerine ne demeli bilmem... Bir başka kanalda Joy in isminde bir program... Onun sunucusu Defne adında bir genç kız... Ona da söylenecek fazla söz yok! Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki sessizleşmek mecburiyetinde kalıyoruz. Ya ciltlerce kitabı dolduracak kadar çok konuşmak lazım ya da hiç ses çıkartmamak. Adam gibi adam olmak kavramını anlatabildiğimizi sanmıyorum. Hep idealize ettiğimiz zeki, çalışkan, dürüst, güleryüzlü, sağlam karakterli gençler yetiştirebildiğimizi sanmıyorum. Bu düşünceler kafamda biriktiğinde kendimden şüpheleniyorum. "Acaba" diyorum, "yaşlanıyor muyum?" Halbuki bu rahatsızlıklarımın yaşla ilgili olmaması gerekir mantıken. Bir uyuşukluk yayılıyor bedenime. Bir yorgunluk... Bazen bu kadar ahmaklığa katlanmak gerçekten güç oluyor!