Sadakat

Yorgunluktan her tarafımın sızladığı şu saatler itibariyle ülkemde bir tatil ve ümitlenme havası hakim. Yeni süper bakanımız sayın Kemal Derviş'in başımıza gelmiş olan bütün felaketlere ilaç olacağını varsaydığımız için rahat nefes almış daha doğrusu suni teneffüs yaptırılmış vaziyetteyiz. Türk insanının alışıldık iyi niyetinin devamı olan bir moral yükselmesi bu bence. Tamam karamsar olmayalım çünkü olmanın kimseye herhangi bir faydası yok ama bu derecede iyimser olmanın da anlamı yok herhalde. Bunca yılın faturasını önüne koyduğumuz bir kuldan nasıl bir sihir yapmasını bekliyoruz? Elbette sayın Derviş dünya tarafından kabul görmüş bir uzman ve hiç şüphesiz açabileceği bir çok kapı var. Ama nereye kadar? On dört ay boyunca inim inim inlememize yol açan IMF programına birkaç dakikalık anlaşmazlık sonucunda sırtını dönebilmiş bir vatanın evlatları olarak şu anda geleceğimizi aydınlatmasını beklediğimiz kişiye ne kadar sadık kalacağız? Bu soru açık ve net. Bizim çabuk sıkılan ve çabuk terk edebilen bir yapımız var. İşimize gelmediği yerde arkamızı dönüp gidebiliyoruz insanlara. İşte size Zekeriya Temizel! Bunca zamandır bayılıp durdu bu ülke bu insana. Allah'tan ben hep belirli bir mesafeden baktım zat-ı alilerine. Şimdi birkaç gün içinde Temizel'in üzerine bir bakan getirtildi ve doğrudan Başbakana bağlı çalışmaya alıştırılmış eski beyaz atlı prensimiz bir anda kendisini ortada kalmış hissetti. Zaten tepkisini istifasıyla dile getirdi. Zor bir ülke bizimkisi. Coğrafyası, politikası, psikolojisi zor topraklar bunlar. Dünyanın Mezopotamya üzerinde başlayan toplum hayatı süresince binlerce yönetim ve yöneticiye beşik olmuş haritamız belli ki hiçbir zaman uzun süreli huzura tanıklık edememiş. Bundan sonra ne olacak pekiyi? Bilmiyorum. Bilenin olduğunu da sanmıyorum. Sayın Derviş'i yoğun günlerin beklediği belli. İlk günden kesilen elektriklerin hışmına uğradı zaten. Sanırım ülkemizin bazı gerçeklerine alışmak belli bir emek isteyecek. Temizel'e yol gözüküyor. İnşallah mutlu olur ama herhalde Türk bankalarına pek para yatırmaz bu saatten sonra. Klasik olarak iyi bayramlar diliyorum hepinize. İçimden gelen ise iyi ama çok iyi bir gelecek dilemek. Birkaç güne sığdırılmış mutluluklar, bolluklar değil, genele yayılmış ferahlıklar istiyorum hepimiz için. Çünkü zorluklara uzun süredir boyun eğiyoruz. Bundan sonra eğilecek mesafemiz kalmadı. Adeta yere yapıştık. Artık kalkmak ve başımızı hak ettiğimiz gibi vakur bir biçimde havada tutmak istiyoruz. Tekrar iyi bayramlar...