Yaman çelişki

'İnsanın neresi ağrıyorsa canı oradadır' derler halk arasında. Bu halk arası da neresiyse? Kim kendini halktan saymayıp bu deyişi üretmiş belli değil. Anlaşıldığı gibi son derecede huysuz bir günümdeyim, çünkü başım çatlayacak gibi ağrıyor. Gözümü açar açmaz ağrı kesici aldım bir tane. Fakat o tıp dünyasını yakından takip etme saplantım ağrıyı şıp diye keseceğini bildiğim ilacı almaktan alıkoydu beni. Onun yerine çok daha güvenli bir ilaç içtim. Ağrıyı kesmedi! Bu ağrı kesiciler herkes için problem. Ülkemizde çok yaygın olarak kullanılan markaların bazıları dışarıda yasak. Hal böyle olunca eliniz varıp da içemiyorsunuz. Fort faslına dalsanız bu sefer böbreklerinize acıyorsunuz. Vesaire, vesaire. Bu sözü ne zaman kullansam aklıma hep "Kral Ve Ben" filmindeki Yul Bryner gelir. Son cümlenin yazının genel gidişiyle ilgisi yok, aldırmayın. Diyorum ya, başım ağrıyor. Gözlerimi her kıpırdattığımda adeta bütün sinir uçlarımı hissediyorum. Gidip yatıyorum ve bugünkü işlerimi yarına bırakıyorum, bu sefer de beynime kazınmış atasözü öcü misali karşıma dikiliyor: "Bugünün işini yarına bırakma!" Yahu ne olur bir kere de ben sorumsuz davransam? Dünyada her gün milyonlarca kişi bunu yapıyor. Bir kerecik de ben yapayım işte. Yok olmuyor. Kim öğrettiyse tam öğretmiş bu görev bilinci denen yükü. Yine kalkıyorum. Aynadaki yansımama bakmamla yüreğimin ağzıma gelmesi bir oluyor. O da ne? Bu ben miyim? Allah'ım insan bazen ne kadar kötü görünebiliyor. Evli olmadığıma seviniyorum. Beni bu halde kim görse terk ederdi doğal olarak. Bir tane daha mı alsam o pek güvenli haplardan? Ya da güveni bir kenara bırakıp şaibeli olanlardan içip ağrıdan mı kurtulsam? Bu ne yaman çelişki anne? Soru işaretleri başağrıma karışıyor ve kâbus gittikçe büyüyor. Sevgili yatağım ve sevgili yastığım beni nasıl da çağırıyor. Başımı yastığın altına soksam ve her şeyi unutsam... Rüyalar görsem... Hiç problemim yokmuş mesela, rüya bu ya. Her işim yolundaymış... Hayalini bile kuramıyorum. En iyisi gidip ilaç almak.