Bir şeyler oluyor gibi…

Her tarafı arıza veren bir camia ve sıkıntılarla dolu bir kadronun böyle güçlü ve diri bir rakip karşısında üç gün arayla iki galibiyet almış olması takdir edilmelidir…

Üç gün önce rotasyon yaparak kendini bu maça sakladığını belli eden Cihat Aslan bir yanda, bu maçta Selçuk ve Burak olmadığı için 'doğal seleksiyon' durumuna düşen Mustafa Denizli diğer yanda…
Galatasaray'ın durumunun ise saçları beyazlatacak, yüzlerde sivilceler çıkaracak kadar vahim olduğu bir sezon ortasında üçüncü ile dördüncünün maçı...
Oyun tam beklediğim gibi oynandı ilk yarıda...
Galatasaray'ın birinci bölgesinde baskı olmadığı için rahatlık, ikinci bölgede de sükunet ama üçüncü bölgede temas futbolunu ülkede en iyi oynayan takım olan Akhisar'ın amansız savunması vardı…
İlk golde Poldi iyi vursa belki gol olmayacaktı ama Umut'un fırsat kovalayan hamlesi ve küçücük dokunuşu tabelayı değiştirdi.
İkinci golde ise Olcan'dan fazlasını kattı Umut gole...
Ön direkte yaptığı hamle kaleciyi rahat bloke edeceği bir topta tereddüde itti ve Poldi boş kaleye yazdı ikinciyi...
Durum hiç gol pozisyonuna girip hiç gol bile kaçıramamış olan Galatasaray'ın 2-0 önde olduğunu söylüyordu bana...
İkinci yarıda N'Guemo; bu maç öyle kolay bitmez mesajını Galatasaray savunmasının mental kaybından yararlanarak verdi...
Ama Snejider'in ölçülmüş, biçilmiş pası tekrar bu maçın nasıl bitebileceğini tabelaya yazdı, ama Yasin'in de direk dibine vuruşu becerisini kutlamak gerekir ki; o pasın hakkını verdi diyelim…
Ardından sol tarafı boşaltan ve üst üste oradan atak yiyen ve sonunda da rakibini maça ortak eden golü buyur eden Galatasaray'ın buna çare üretememesini de fazlasıyla yadırgadım…
Sonuç olarak; her tarafı arıza veren bir camia ve sıkıntılarla dolu bir kadronun böyle güçlü ve diri bir rakip karşısında üç gün arayla iki galibiyet almış olması takdir edilmelidir…

MAÇIN  ADAMI

Umut ileri uç oyuncusunun yapması gereken her şeyi yaptı...

KIRILMA ANI

İkinci golde Umut'un ön direğe hamlesi maçı kırdı...