Bozgunu kabullenmek

İşte benim takıldığım mesele bu... Yenilebilirsiniz. Farklı da yenilebilirsiniz. Kötü oynar, berbat bir sonuç alabilirsiniz. Ancak 1-0'dan sonraki insan figürleri, konsantrasyon eksikliği ve disiplinsizlik bu çapta bir takımın harcı olamaz. Olmamalı... İşte mesele burada gizli. Yenilgiye nasıl isyan edileceğini bilmeyen, isyan ederken delik deşik olan bir takımın, oyununun büyüklüğünden ve de hedeflerinin büyüklüğünden söz edilemez. Ben dün öğleden sonrayı Napolyon ve Hitler'in Rusya seferine benzetiyorum. Rusya çekilip kaçtıkça, her ikisi de savaşı kazandık zannedip evine kadar kovalamıştı işgal ettiği ülkeyi. Oysa bu rakibin bir planıydı. Dün de Ankaragücü'nün 75'ten sonra biraz daha fazla içeriye gömülüp G.Saray'ın şuursuzca üstüne gelmesiyle golü bulmak maç önü hazırlığı idi. Ancak bana ters gelen, birinciyi bulduktan sonra, ikinciyi ve üçüncüyü hayal bile etmeyen Ankaragücü'nün, darmadağın olan G.Saray karşısında yürüye yürüye goller bulması oldu. İşte bunun adı bozgunu kabullenmektir ve bu çok acıdır. Oyunun içindeki taktik planlamalara pek fazla değinmenin anlamı yok. Çünkü kanatsız uçmaya çalışan G.Saray, göbeğe düzenlediği saldırılarda o ince duvar pasını yapacak mahareti gösteremedi. Fırsatları buldu ama hünerini sahaya dökemedi. Fizik düşüş olduğunu da ben kabul etmiyorum. Çünkü perşembe günü maç oynamış bu takım, hafta içinde 7 gün bu maça hazırlanmış rakibi kadar diriydi en azından. Ancak abartılı özgüvene ve savaşı kazandım duygusuna yenik düştü, ardından da yenik düşmenin verdiği duruma nasıl tepki vereceğini bilemediği için bozguna uğradı. Bu skor bu takımın içindeki dengeleri altüst edebilir. Çünkü yıkıp yeniden yapacak zamanları yok. Ancak şunu söyleyebilirim ki; soğukkanlı davranırlarsa bu bozgundan artı değer üretebilir ve gelecek için tekrar umutlanabilirler. İşin ilginç yanı yenilgiyi değil bozgunu hazmedemeyen bendeniz, dünkü maçın bitiminden itibaren gelecek için bir hayli umutlandım diyebilirim. 59'da Aydın'a atılan tekmeye devam diyen Koray Gençerler'in, bir dakika sonra Servet'in rüzgârından yıkılan Ceyhun için Mustafa Sarp'a sarı kart gösterdiği pozisyonu gördükten sonra, Koray Gençerler'e itimadımı kaybettim ve bozgunun değil ama yenilginin sorumlularından biri olarak onu seçiyorum.