Doludizgin...

Galatasaray'ın "herhangi bir versiyonu" gibi geldi Karabükspor bu zor deplasmana. Efsanelerden Bülent Korkmaz, geride Orkun, yeni transfer Uğur Uçar ve biraz da Mustafa Sarp; hepsi rakip kadronun bir yerlerinde... Kasap et, koyun can derdinde... Ama cananlar bir maçlığına öte yana... Oysa maç birinci dakikada golü yiyecek iken, ikinci dakikada golü bulan Galatasaray üstünlüğüyle başladı. Daha maçın başında 1-0 öne geçmenin müsebbibi ise tek kelimeyle Muslera idi! Sonra; oyun kurgusunun getirdiği direnci ileriye taşımak için rakibinden "top ve rol" çalmaya çalışan Karabükspor'un sahne aldığını gördük. Nitekim direk ve Muslera'nın sağ ayağı ikinci golden de korudu kalesini. Maçın burasında bir durup düşünelim... İçeride, 1-0 başlamış maç ve takımın yıldızı kalecisi... Bana biraz tuhaf geldi bu... Maç başlarken bulduğunun kuyruğuna devre biterken bir tane daha ekleyen Galatasaray, daha fazla gol şansı bulan rakibi karşısında 2-0 önde... İlk 45'in özeti budur. İkinci yarı yine bir golle başladı. Bu da bana maçın yeni bir resmini çizdi: "Bu Karabükspor; yaptığı onca doğru şeyin yanı sıra, sadece devrelere başlamayı ve bitirmeyi beceremiyor!." Maçın gerisi bir kez daha "teferruat" oluverdi. Galatasaray'ın kadrosunun sıklet farkıyla ve ustaların marifetiyle rahat kazandığı bir maç oynandı kalan son yarım saatte. Yenilen gol ise yenilenen kurgunun henüz oturmamış olmasındandır. Bu takım yokuş aşağı boşa almış doludizgin gitmektedir... Özetle... Bu Karabükspor kesinlikle düşecek bir takım değildir. İkinci yarıda çok can yakacaktır... Bu Galatasaray yürüse bile gol atabilen bir takımdır. İkinci yarıda farkı açacaktır... USTALARIN GECESİ Çok kritik dakikalarda Muslera'nın kurtarışları ve iyi oynamaz iken ustaların marifetiyle atılan goller, daha çok gol pozisyonu bulan bir rakibi mağlup etmeye yetmiştir...