Efsane geri tepiyor

G.Saray'ın arayışını sürdürdüğü "Geçmişinden gelen ayak izleri" ve taraftarın hâlâ özlemini duyduğu efsanenin geri dönmesi dün de sabırla beklendi. Aslında bir iyi, bir kötü, bir maçın içinde bile bazen iyi, bazen kötü olan G.Saray'da efsanenin dönmesi beklenirken geri teptiğine şahit olmaya başlıyoruz. Fatih Terim'in "Yarışırken oluşturduğu" kadrosunun endâzesini alırken "Rakibe hiç pozisyon vermedik" veya "Kalemize sadece iki kere geldiler" demeçleriyle ölçtüğünü biliyoruz. Dün gece ilk yarıda Konyaspor'a 5 mutlak pozisyon veren ve Mondragon'un kişisel becerisiyle "Hayatta ve ayakta" kalmayı başaran sarı-kırmızılılar, bir de gol attılar. 1-5 olacak maç, 1-0 oluverdi. Mondragon'un zamanlama harikaları ve Zafer Biryol'un final vuruşlarındaki hataları.. İkinci yarıda "Servis bekleyenler" Bratu'nun çıkmasıyla bir eksildi. "Servis yapanlar" ise Volkan'ın eklenmesiyle bir arttılar ve Terim'in endâzesini oluşturduğu kadro bir şeylere benzemeye başladı. Prates'in sayısalda 6'yı bilmesi genç bir kalecinin deneyimsizliği ile birleşti ve oyun biraz daha rahatladı. Özellikle ilk yarıda üçlü defans anlayışının bir hayli gedik verdiği görüldü. Göbekten verilen açıklar UEFA Kupası'nda çok önemli bir skandalın işaretleri gibi görüntü. Çünkü gerideki gençler üçlü defansın risklerini taşıyamayacak kadar toy. Olimpiyat Stadı'nın "Yoğurtlu ıspanak" benzeri zemininden fazla söz etmek istemiyorum. Çünkü burası kuru havada bile dün gecekinden daha fazla hataya ve sakatlığa neden oluyor. Oyunun sonlarında Zafer Biryol'un attığı golü Zafer Biryol ve Konyaspor ile birlikte G.Saray da haketti ama Mondragon asla haketmedi.. Eğer Konyaspor bir gol daha sıkıştırsaydı, "Yavaş efsanenin geri tepmesi pek olur" diye bir özdeyiş kazandıracaktık az daha güzel Türkçemiz'e.