Güneşe saygıdandır çiçeğin boyun eğmesi...

Ve devam eder Aşık Mahzuni Şerif.        'Bütün aşklardan yücedir insanın insan sevmesi...'    SOMA yazmadan spor yazmanın mümkün olmadığı şu günlerde 'acımız büyük' veya 'yastayız' klişelerine sığınmak yerine, bir milat olup, bir sevgi yumağının oluşmasını beklemek ve bütün kırgınlıklardan arınmak gerekir ki; orada ölen 300'den fazla şehidin ölümü, insanlığa hizmet etmiş olsun...
Bir haftadır yaşananların üstüne 'benim takımım seninkinden daha büyük' ne kadar içi boş bir söylem olarak kalıyor değil mi?..
'Ben şampiyon oldum...'
Bana ne yahu...
'Ben Şampiyonlar Ligi'ne direkt katılıyorum.'
Bize ne be kardeşim...
'Ben lige yükseldim.'
Kimi ırgalar ki...
Tribünlerden birbirine höykürenlerin, yönetici kisvesi altında birbirinin kafasını kırıp gözünü çıkarmaya gönüllü ordular oluşturacak lafları bir araya getirenlerin, o maden sahibinden ne farkı var ki...
O yerin dibine gönderir önlemsiz ve en ucuzundan...
Ve gömer oraya insanlığı...
Bunlar da 'benim taraftarım senin taraftarını döver' duygusuzluğundan sporun, mücadelenin ve de 'ahlaklısı' daha sevilmeye layık olan 'zeki ve sağlam !' kafaların, gladyatör gibi vuruşturulmalarından çıkar sağlamaya çalışır...
Hangisi daha kolay?
'Bir adam öldü' demek çok kolaydır...
Ne zordur biliyor musunuz?
'Bir çocuğa 'baban öldü' demek...
O çocuk olmayı hiç istemez insan, aynı o çocuğa bu haberi veren olmayı da istemeyeceği gibi...
Ateş düştüğü yeri yakar. Her ölüm, o ölümün ocağına düştüğü insanlar dışında sadece istatistiktir...
Sayıdır...
Sadece o ocak kabullenemez istatistiği...
Bir sayısal oyunu hayretle izlemek pek mümkündür...
Mesela...
Çarpın 111,111,111 ile 111,111,111'i...
Ne çıkar biliyor musunuz?
İşte sonuç:
12,345,678,987,654,321 çıkar...
1'den 9'a ve hoop 9'dan 1'e...
Oysa çarpan ve çarpılanların hepsi 1.
Yazıyla BİR...
Aynı BİREY gibi...
Her ölüm o ölümü yüreğinde hissedenler hariç, herkes için istatistikten ve sayısal değerlerden öteye geçmez...
O nedenle...
Bana ne kimin ligde ne yaptığından, nasıl top oynadığından ve uzun bir süre daha kimi alıp kimi satacağından...
Ve artık...
Beni kandırabilecek ne bir maden sahibi kalmıştır, ne de bir kulüp başkanı...
O kadar...
Benden sportif öneriler
Kimi pankartla, kimi madenci baretiyle çıktı...
Kimi formasını kaldırdı ve göğsündeki yazıyla paylaştı acıyı...
Kimse golü attığında bile sevinmedi...
Sahadaki aktörler ellerinden gelebileni yaptılar...
Ben de diyorum ki; Soma'ya acilen ve hemen ülkenin en güzel butik statlarından birini yapalım.
Somaspor'u ligin birine alalım. Yönetimini denetleyelim ki maden sahipleri gibi davranmasınlar ve tuhaf insanları transfer edip yarışmaya kalkmasınlar. Bir yıl Süper Lig'de oynayıp düşseler bile oradan Fenerbahçe'si, Galatasaray'ı, Beşiktaş'ı, Trabzonspor'u falan geçsin.
Avunsun Soma...
Bir sezonluğuna hepimiz 'madenci' olamadık ama 'Somasporlu' olalım... Bütün stat gelirleri ve yayın hakları o 301 şehidin ailesine eşit ve kayıp sayısına orantılı paylaştırılsın...
Bu eylem, para toplayıp göndermekten ve sonra da o paranın nasıl çarçur edildiği dedikodusunu yapmaktan daha faydalı olur...
Gerekirse maçlarını Akhisarspor'un yeni sahasında ya da Manisa'da oynatalım...
Para toplayıp peşine düşmekten daha iyi bir yol değil mi?
'Acınız acımızdır' pankartından daha gerçek bir acı paylaşımı değil mi?
Göstermeliklerin ötesinde değil mi?
İane gibi yapılan bağışların peşine düşmekten daha adil değil mi?